Μια φορά και έναν καιρό...

Τα βιβλία μου τα αγαπάω πολύ.

Με κάνουν να ξεφεύγω. Η μαμά μου έλεγε πάντα οτι αυτό το παιδί καλύτερα να το ταίζεις παρά να του παίρνεις βιβλία. Και να φανταστείτε είμαι και φαγανό.

Τις τελευταίες μέρες που δεν είμαι καλά προσπαθώ να ξεφύγω με τα βιβλία. Ξεψαχνίζω τις βιβλιοθήκες στο σπίτι να δώ τι δεν έχω διαβάσει.

Διάβαζα όμως και το μυαλό μου ήταν αλλού. Δεν μπορούσε να ακολουθήσει το βιβλίο.

Ξεκίνησα να διαβάζω άλλο, και μετά άλλο. Δεν στεριώνανε. Μέχρι και βιβλίο της Σωτης Τριανταφύλλου που είναι απο τις αγαπημένες μου ξεκίνησα να διαβάζω αλλα δεν μπόρεσα.

Ηθελα να διαβάσω κάτι να με κάνει να αισθανθώ σιγουριά, ασφάλεια. Βρήκα τα αγαπημένα μου βιβλία. Παλιά βιβλία. Σχεδόν διαλυμένα απο τις ποσες φορές τα έχω διαβάσει.

Μια νεράιδα με μπλουτζιν (Λιν Ρειντ Μπανκς)
το μυστικό του βιλελμ στοριτς (ιουλιος βερν)
Αυριο παλι (ανρι τρουαγια)

Τώρα βρήκα ακόμα πιο παλιά βιβλία.

Ο λαίμαργος τουνελόδρακος ( ευγενιος τριβιζας)
ο έξυπνος σάχης - περσικα παραμύθια.
τα ταμ-ταμ - αφρικάνικα παραμύθια.
Η κιβωτός του Νωε (Τζουντι Μπρουκ)

Αυτό το τελευταίο μαζι με του τριβιζά, νομίζω τα έχω απο πριν να μάθω να διαβάζω.

Ξεμωραίνομαι το ξέρω.

Θέλω να νιώσω ασφάλεια.

Θέλω να μην με απασχολούνε τα σοβαρά που με απασχολούνε.

Θέλω να ξυπνήσω το πρωί και να έχει έρθει ο Ιούνιος.

Πάω να διαβάσω τα παραμύθια μου...