Ηλιοτρόπιο

ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΖΕΨΩ ΗΛΙΟ... ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΩ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΕΙ... ΚΑΙ Η ΜΕΡΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ...

Τρίτη 31 Μαΐου 2005

Αν ήμουν μαζί σου...

Γκρίζα μέρα απ' το πρωί
Ούτε χρώμα ούτε φιλί
Κρύος και πικρός καφές
Κι οι κουρτίνες μου κλειστές
Φεύγω πάω για δουλειά
Πάλι με μισή καρδιά
Μα δε φταίει άλλος κανείς
Που εσύ δεν ψάχνεις να με βρεις

Μα αν με βρεις
Η μέρα αυτή θα είναι αλλιώς
Και στο σκηνικό θα μπαίνει φωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωως


Αν ήσουν μαζί μου αλλιώς θα ξυπνούσα
Θα' χα άλλη αναπνοή κι όλα αλλιώς θα τα ζούσα
Αν ήσουν μαζί μου αλλιώς θα πονούσα
Πιο γλυκά και πιο απλά αλλιώς θα ζούσα



Περνάει ο καιρός μωρό μου!
Ακούω αυτό το τραγούδι και μας σκέφτομαι το καλοκαίρι πέρσι στον δρόμο προς Χαλκιδική, να τραγουδάμε, να χαμογελάμε και να είμαι τόσο ευτυχισμένη...

Έχω τάσεις φυγής τελευταία.. τί λες? Πάμε?

Παλιό και ΠΑΝΤΑ επίκαιρο

Εδώ δεν πιάνουν οι κατάρες δεν πιάνουν οι ευχές
Εδώ το τώρα ζωντανεύει λίγη πίκρα απ' το χτες
Εδώ οι άγγελοι δεν κλαίνε ούτε γλύφουν πληγές
Εδώ η θλίψη δεν κερδίζει-δεν κερδιζει ΠΟΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ

Εδώ οι μέρες ταξιδευουν σαν χελώνες νεκρές
Κι εγώ τρικλίζοντας τις ακολουθώ
Εδώ οι σκέψεις ζωντανεύουν ναυάγια πυρκαγιές
Καίγομαι ολόκληρος εδώ και ξανασβήνω εδώ

Εδώ οι νύχτες δεν διψάνε γι' άλλες άγριες γιορτές
Μονάχα σκιάχτρα τραγουδάνε με καρδιές δανεικιές
Εδώ πεθαίνουν νυσταγμένοι οι τελευταίοι εραστές
ΕΔΩ Η ΘΛΙΨΗ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΠΟΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ


Κατα προτίμηση απο το Live, "Κράτα το σοου μαιμού...."

Για όσους δεν το ξέρουν ή το νοστάλγισαν, το τραγουδάκι υπάρχει εδώ

Δευτέρα 30 Μαΐου 2005

Εσώρουχα με νοημοσύνη(?)

Έπεσε το μάτι μου (ή μαλλον το ποντίκι μου) σε αυτό.

Εσώρουχα με GPS.

Σας είπε η κόρη σας, η γυναίκα σας ή η γκόμενα σας οτι θα είναι στην κολλητή της, αλλά εσείς την βλέπετε από το PDA σας ή το laptop σας να την κάνει προς άγνωστη κατεύθυνση? Μήπως την βλέπετε να ανεβάζει θερμοκρασία? Μήπως οι χτύποι της καρδιάς της έχουν φτάσει στους 160?

Ναι ναι καλά καταλάβατε. Η γυναίκα σας, σας κερατώνει . Η αγαπημένη σας δεν σας είναι και τόσο πιστη. Η κόρη σας πιά δεν είναι μικρό κοριτσάκι και μάλλον αυτή την στιγμή βγάζει τα ματάκια της με τον συμμαθητή της τον Γιωργάκη.

Εσείς λοιπόν, σαν συνηδητοποιημένος σύζυγος/γκομενος/πατέρας, αρπάζετε την καραμπίνα, και βλέποντας στο PDA σας (ή σε όποια απο τις 4 συσκευές που υποστηρίζει το εσώρουχο) πάτε και την σκοτώνετε την άτιμη...

Και τώρα έρχεται η ερώτηση.

Γιατί δεν κυκλοφορεί σε μποξεράκι??

Κυριακή 29 Μαΐου 2005

Και το τρένο έφευγε...

Χτες απόγεμα.
Πολύ βροχή. Πάρα πολύ βροχή. Τοσο πολύ που κρατούσα ομπρέλα μετά απο πολλά χρόνια.

Φτάνω στον σταθμό και βλέπω το τρένο να φεύγει. Τσεκάρω το ρολόι. 8:15. Ε λέω τον 8:02 που άργησε είναι, το δικό μου περνάει στις 8:32. Όντως έτσι ήτανε. Αλλά επίσης είχε μια ανακοίνωση. Φυσικά όλα στα Σουηδικά. Κάνω μια προσπάθεια και καταλαβαίνω..."Ingen trafic Solna C-Stockholm C och Kyrleberg μπλα μπλα". Έ κάτι θα έγινε και δεν κυκλοφορούν τρένα ανάμεσα σε αυτούς τους σταθμούς. Τσεκάρω την οθόνη, το δικό μου τρένο θα αργούσε 7 λεπτά. Κυριλέ. Η αδεφούλα μου προσγειώνεται στις 9:20, μια χαρά προλαβαίνω- το πολύ πολύ να φτάσω στις 9:25.

Αμ δε. Νέα ανακοίνωση. Τίποτα γραπτό όμως. Και δεν είμαι και ακουστικός τύπος.
Ρωτάω μια Σουηδέζα.

Βρίκανε μια βόμβα 2 σταθμούς πριν απο τον δικό μας. Το τρένο μου θα περάσει στις 9:02 (μάλλον).

Και περιμένω. Και περιμένω...

Για την ιστορία, το τρένο πέρασε 9:10, την ώρα που έφτασε και η αδερφή μου δηλαδή. Στο σουηδικό κινητό καθόλου κάρτα. Το ελληνικό εξακολουθεί να μου βγάζει το ηλίθιο μήνυμα: "Ο χρόνος ομιλίας σύντομα θα εξαντληθεί. Παρακαλώ ανανεώστε με μια νέα κάρτα" Ευτυχώς κατάφερα και έστειλα μηνυμα στην αδερφή μου πριν μου τελειώσει η κάρτα-Αφου φυσικά το έστειλα και αλλού πρώτα με την βλακεία που με δέρνει...

Για την ιστορία, βρέθηκα με την αδερφούλα μου κατα τις 10- δεν χαλάστηκε και ιδιαίτερα ήπιε ένα καφέ στο αεροδρόμιο... Και μετα αφού καναμε τον γύρο της Στοκχόλμης (ελείψη τρένων), φτάσαμε σπίτι κατα τις 11 και..

Τελευταίες δύο μέρες έχουν βρεθεί 3 βόμβες σε σταθμούς του προαστιακού. (Αυτό που λέω "τρένο" πιο πάνω....) Τελικά ίσως να μην είναι και όλα τόσο ρόδινα εδώ...

Σάββατο 28 Μαΐου 2005

Μεσημέρι Σαββάτου...

Είναι Σάββατο.

Όλα μπορούν να περιμένουν.

ΟΛΑ.

Ακόμα και η βροχή.

Κρατάει την ανάσα της.

Και εγώ μαζί της την δική μου..

Παρασκευή 27 Μαΐου 2005

Πράγματα που δεν ξέρατε και δεν σας νοιάζει να μάθετε

Αυτό το βρήκα σήμερα πρωι πρωι και ένα φορουμ και μετα καθόμουν και γέλαγα μόνη μου πόση ώρα! voila!!!

Οργασμοί Ανδρών:
Σύμφωνα πάντα με τους ερευνητές του Kinsey ένας έφηβος μπορεί κατά μέσο όρο να αυνανιστεί 11 φορές την ώρα! Όσες φορές δηλαδή μπορεί να ακούσει το «με πλημμύρισαν τυφλές ελπίδες» μέχρι να καταλάβει τους στίχους. Το ρεκόρ όμως το κατέχει ένας 28χρονος οπού μπροστά στα έκπληκτα μάτια των γιατρών του Κέντρου Συζυγικών και Σεξουαλικών Σπουδών στην Καλιφόρνια πέτυχε 16 -στεγνούς τους περισσότερους- οργασμούς σε διάστημα μιας ώρας. Πράγμα που σημαίνει δύο πράγματα: πρώτον η τσόντα που του δώσανε ήταν πολύ καλή και το δεξί του χέρι θα το ζήλευε ακόμα και ο Ζουγκλάκος

Οργασμοί Γυναικών:
Την ίδια στιγμή σε κάποια διπλανή -προφανώς- αίθουσα στο ίδιο Κέντρο μια 26χρονη κατακτούσε το παγκόσμιο ρεκόρ δίνοντας μια μεγαλειώδη παράσταση 134 πολλαπλών οργασμών μέσα σε μια ώρα. Μόλις ολοκλήρωσε όλοι έσπασαν σε χειροκροτήματα! Όλοι εκτός του επιστάτη που συλλογιζόταν «να δούμε ποιος μ******ς θα σφουγγαρίσει τώρα.»

Ρεκόρ διάρκειας
Ο μέσος όρος διάρκειας ενός ανδρικού οργασμού είναι πέντε με οκτώ δευτερόλεπτα - αρκετά για να φωνάξεις Ελένηηη ενώ την λένε Βίκυ ! Αντιθέτως οι γυναίκες μπορούν να βιώσουν έναν συνεχή εγκεφαλικό οργασμό που επιστημονικά λέγεται status orgasm. Οι Dr Masters και Johnson το 1966 κατέγραψαν έναν γυναικείο οργασμό που διάρκεσε 43 ολόκληρα δευτερόλεπτα. Πριν κάνεις όμως όνειρα για τη βοηθήσεις να καταρρίψει το ρεκόρ, μάθε ότι αυτό τον οργασμό τον έχουν συνήθως με αυνανισμό. Εμ για αυτό και αυτή όταν τελειώνει, αντί για Νίκο φωνάζει Αμπντούλ.

Εκσπερμάτιση μεγάλων αποστάσεων
Ρεκόρ απόστασης
Η μεγαλύτερη μέση απόσταση που μπορεί να τιναχτεί το σπέρμα είναι 20 εκατοστά με ταχύτητα 11 χιλιομέτρων την ώρα. Όμως το ρεκόρ ανήκει σε έναν γερμανό ονόματι Horst Schultz που έφτασε τα 5,71 μέτρα μήκος, τα 3,76 ύψος και ταχύτητα 16,3 χιλιομέτρων. Για αυτό όταν τραβούσε μαλακία, οι ένοικοι της απέναντι πολυκατοικίας κατεβάζαν τις τέντες.

Ρεκόρ ποσότητας
Ο μέσος όρος σπέρματος που παράγετε από έναν φυσιολογικό άνδρα είναι 3,2 ml την «ριξιά» συν 0,4 ml κάθε μέρα που περνάει άνευ εκσπερμάτισης. Η μεγαλύτερη ποσότητα που έχει επίσημα καταγραφεί το 1954 είναι 15 ml. Προφανώς κάποιος κουλός που έψαχνε ένα ολόκληρο μήνα κάποιον να του τραβήξει μαλ***α.

Ρεκόρ επανάληψης
Οι περισσότεροι άνδρες πετυχαίνουν έναν γρήγορο επαναληπτικό οργασμό πριν ακόμα το πέος προλάβει να «χαιρετήσει ξανά την σημαία». Το ρεκόρ όμως το έχει ένας 38χρονος που κατάφερε μπροστά στους ερευνητές του Kinsey να έχει μέσα σε δυο ώρες 8 πλήρης υγρούς οργασμούς. Που προφανώς σκεφτόταν και αυτός πόσο τυχερός είναι ο Καρεμπέ.

Ρεκόρ κατάποσης
Mια όχι και τόσο γνωστή αμερικανίδα ηθοποιός, η Michelle Monaghan είναι η επίσημη κάτοχος του ρεκόρ της πιο διψασμένης για σπέρμα γυναίκας. Το 1991 σε νοσοκομείο του Λος Aντζελές έβγαλαν από το στομάχι της 457 γραμμάρια σπέρμα. Και όταν ξεσούρωσε «χτύπησε» άλλο ένα μισαδάκι σε παρακείμενο λόχο καταδρομών.

Τρίαθλο ανδρών
Ρεκόρ μήκους
Ο Δρ. Robert Dickinson το 1913 μέτρησε το πέος ενός άντρα που είχε μήκος 34, 29 εκατοστά και πάχος 15, 80 εκατοστά. Μα καλά, τι τον τάιζε αυτόν η μάνα του; Σανό; Αντιθέτως στο Kinsey τα 2, 53 εκατοστά μήκος που καταγράφηκαν από ερευνητές θεωρούνται μέχρι σήμερα αρνητικό ρεκόρ. Βέβαια αυτός στην Κίνα μπορεί να είναι ντούρος!!

Ρεκόρ στύσης
Η ταχύτητα πλήρης στύσης εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως πόσα σφηνάκια έχεις πει πριν, αν η γκόμενα έχει μουστάκι ή αν ο κ**ος της θυμίζει Αθηναϊκό δρόμο από τις πολλές λακκούβες και τα σαμαράκια. Όμως το 1948 οι ερευνητές του Kinsey χρονομέτρησαν μερικούς άνδρες που είχαν πλήρη στύση σε 3-5δευτερόλεπτα. Σκέψου να σου λυθούν τα κορδόνια μπροστά τους. Θα ψάχνεις να βρεις γιατί όταν σκύβεις αντί να πονάει η μέση σου θα πονάει ο κ**ος σου...

Ρεκόρ όρχεων
Σύμφωνα με τον συγγραφέα του βιβλίου «Ιδανικός Γάμος» Τ. Η. Van de Velde ο μέσος όρος της διαμέτρου των ενήλικων όρχεων είναι 2- 2,5 εκατοστά. Όσο τα μπαλάκια του πινγκ πονγκ. Στην Αφρική όμως, και λόγο της ασθένειας της ελεφαντίωσης, έχει καταγραφεί το ρεκόρ των μεγαλύτερων όρχεων που φτάνει τα 76 εκατοστά διάμετρο. Όσο τα "μπαλάκια" του Κινγκ Κονγκ!

Πένταθλο γυναικών
Ρεκόρ στήθους
Το 1995 στην Κίνα μετρήθηκε το μεγαλύτερο στήθος που ήταν 48
εκατοστά μήκος, ζύγιζε 10 κιλά το καθένα και ανήκε στην μόλις 12 χρονών Ting Jiafen. «Που να το φανταστώ ότι ήταν 12χρονη» δήλωσε στους δημοσιογράφους ο κινέζος τραγουδιστής και συνθέτης Κoρκο Λη!

Ρεκόρ κλειτορίδας
Μέχρι το 1800 προφανώς οι άνδρες νόμιζαν ότι η «Κλειτορίδα» είναι χωριό στις όχθες της λίμνης Τριχωνίδας, για αυτό και όλες οι επίσημες καταγραφές άρχισαν μετά. Έτσι το 1813, σύμφωνα με μια γαλλική Ιατρική εγκυκλοπαίδεια, μετρήθηκε κλειτορίδα με διάμετρο 31 εκατοστά. Δηλαδή για να την ερεθίσεις έπρεπε να της κάνεις π**α;;;

Ρεκόρ χείλους
Σε μια αφρικάνικη φυλή ονόματι Venda οι γυναίκες από μικρή ηλικία μεγαλώνουν μέχρι και 7 εκατοστά τα χείλη του αιδοίου τους τραβώντας τα καθημερινά. Αυτό θεωρείτε πολύ σέξι από τους άνδρες της φυλής που ψάχνουν την επιβεβαίωση, αφού κάθε φορά που κάνουν σεξ το αιδοίο από την χαρά του βαράει παλαμάκια!!

Ρεκόρ ανοίγματος
Στο βιβλίο My Secret Life ενός ερωτικού συγγραφέα της βικτοριανής περιόδου ονόματι Walter, περιγράφετε η απόλαυση του να βάζει νομίσματα στο αιδοίο μιας γυναίκας με το όνομα Nelly. Το συνολικό ποσό που κατάφερε να βάλει μέσα της έφτάσε τις 4 λίρες δηλαδή 28 κέρματα. Και έτσι όταν αυτή εφτανε σε οργασμο, αυτός πετύχαινε την ρευστοποίηση των καταθέσεών του! Το ρεκόρ όμως το έχει η αμερικανίδα Linda Manning που κατάφερε να βάλει μέσα της μια ολόκληρη μπάλα του ράγκμπι. Μετά μπήκε για προπόνηση και ολόκληρη η ομάδα...

Ρεκόρ τριχοφυΐας
Η Maoni Vi κάτοικος του Cape Town κατέχει το ρεκόρ τριχοφυΐας της ήβης. Με τις τρίχες της να φτάνουν τα 12,5 εκατοστά μάκρος και το τρίχωμά της να απλώνετε σε 11,9 εκατοστά μήκος! Για να το γλύψεις πρέπει πρώτα να το κάνει χωρίστρα στην μέση

Ρεκόρ κωλοφαρδίας
Αν και δεν είναι σπάνιο πολλές γυναίκες να έχουν μεγάλα οπίσθια, είτε από κληρονομικότητα είτε από τα πολλά τα εκλεράκια, εντούτοις στην νοτιοαφρικάνικη φυλή των Khoikhoi οι γυναίκες έχουν οπίσθια που στην πλήρη ανάπτυξή τους ξεπερνούν το ένα μέτρο το ένα!! Σε γιορτές, γενέθλια και άλλες εκδηλώσεις χρησιμοποιούνται και ως πουφ!

Τετάρτη 25 Μαΐου 2005

Μια μικρή βοήθεια καλοί μου άνθρωποι...

Κυρίες και κύριοι καλημέρα σας
συγγνωμη για την ενόχληση μια μικρή βοήθεια σας ζητάω...ωχ, δεν ειμαι στον ηλεκτρικό, πάμε πάλι..

Είμαι μια απελπισμένη φοιτήτρια που ψάχνει topic για την διπλωματική της.

Αρχικές ιδέες:
Anti-spam filter (το απέριψα δεν ξέρω γιατί)
Ασφάλεια στο bluetooth (Ο καθηγητής μου είπε να βρω συγκεκριμένο Vulnerability και κάπου εκεί το παράτησα)
Ασφάλεια στο VoIP(μιλάμε που μιλάμε με τις ώρες στο skype, να μην ξέρουμε αν είναι ασφαλές?)
Ασφάλεια στο I-mode (Μάλλον όμως είναι λίγο ξεπερασμένο ε?)

Ούφ κάθε βοήθεια-ιδεα δεκτή...
Το master είναι Information& Communication System Security...

Τρίτη 24 Μαΐου 2005

Σλουρπ!

Το 'πα και το 'κανα! Θέλει κανεις??



btw έχω έρωτα με τα γαλακτομπούρεκα....ήδη νιώθω καλύτερα χάρη σε αυτά..;-) (πολύ πονηρή φατσούλα!)

&&*(^$&$^&*%&^

ΔΕΝ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ! ΘΑ ΣΥΝΕΛΘΩ!

Δευτέρα 23 Μαΐου 2005

Ελενάραααααα

Και επειδή είμαστε και λίγο ψώνια και λίγο ελληνάρες και λίγο κάπως γενικότερα voila ένα άρθρο σουηδικής εφημερίδας (στα αγγλικά) και 2 φωτογραφιούλες!



(κλασσικά κάντε κλικκκκκκ για να τις δείτε πιο μεγάλες!)

(*&^%$##%^*(&$$

Γιατί έχω τέτοια νεύρα?
Τι μου φταίει?

Απο το τίποτα τσαντίζομαι.

Απο την γειτόνισσα που κάνει sex πρωί πρωί και με ξυπνάει (λες και εγώ είμαι καλύτερη όταν είμαι με τον καλό μου), με τον καλό μου που πηγαινε σινεμά χτες και εγώ ήθελα να του μιλήσω (δεν το ξερε ο άνθρωπος να τα παρατήσει όλα επειδή εγώ δεν είμαι καλα) , με τον ήλιο που ξημερώνει στις 3:30 και με τα στόρια που δεν κλείνουν καλα (να αλλάξουμε την γεωγραφική θέση της στοκχόλμης για παρτη σου βρε), με το άδειο μου ψυγείο (μήπως να σταματήσεις να γκρινιάζεις και να πας μέχρι το ζούπερ?) , με τον ηλίθιο τον οργανισμό μου που εδώ και κανα δίμηνο τα έχει παίξει τελείως (μήπως γι αυτό τα νευρα?) , με τον καιρό που είναι συννεφιασμένος (εμ τι περίμενες γλυκιά μου να κάνεις ηλιοθεραπεία όπως στην ελλάδα?), με τους άχρηστους του accomodation office που θα κάνουν inspection για να πάρω πίσω τα λέφτά της εγγύησης στις 2 Ιουνίου ενώ μετακομίζω στις 15, και γράφω μάθημα στις 3 (εδώ δεν υπάρχει αντίλογος, έχω δίκιο!), και γενικά με όλα όλα όλα.

Που θα πάει θα ηρεμήσω.

Διαβάζω ένα παλιό μου post και παίρνω κουράγιο:
"Δεν μασάμε όμως! Ένα κουράγιο θέλει, να περάσουν οι πρώτες δύσκολες μέρες. Μετά ηρεμείς, το ξανασκέφτεσαι και το αποδέχεσαι. Όχι πως δεν είναι δύσκολα μετά. Συνηθίζεις."

Επίσης να σας πω οτι συνήθως δεν είμαι γκρινιάρα, μαλλον οι συγκυρίες με κάνουν :-p

Κυριακή 22 Μαΐου 2005

Αφίξεις

Είναι κάποια συναισθήματα που είναι απαίσια. Όπως το να βγαίνεις σε ένα αεροδρόμιο και να είναι κόσμος πολύς και να περιμένει. Να αγκαλιάζεται. Να φιλιέται. Και εσένα να ξέρεις πως δεν σε περιμένει κανείς. Να κοιτάς τον κοσμο τριγύρω μήπως και- Όχι οτι έχεις την ψευδαίσθηση οτι θα ρθει κάποιος για σένα- Αλλά πολύ θα χαιρόσουν να δεις κάποιον γνωστό. Να σε ρωτήσει πως πέρασες. Να χαμογελάσεις και να του πεις "Υπέροχα!"

Αλλά...

Φυσικά δεν είναι κανείς.

Σάββατο 21 Μαΐου 2005

Καταπίεση όχι αστεία

Έχω μια μικρή ψώχωση. Τόση δα. Όπου πάω θέλω να βγάζω τα παππούτσια μου. Οπωσδήποτε αμα μπαίνω σε σπίτια. Όλοι μου λένε " μη μη δεν είναι καθαρά!" "ΚΑλέ μην τα βγάζεις..." Εμένα μου όμως με κάνει να αισθάνομαι όμορφα!

Τα βγάζω ακόμα και στο αυτοκίνητο άμα είμαι άνετα με τον ιδιοκτήτη. Οι φίλοι μου με έχουν μάθει και δεν γελάνε πια....

Σήμερα είχα πάει στον φούρνο να πάρω ψωμί. Απ έξω ακριβώς ήταν ένα αυτοκίνητο με ένα παιδάκι στο πίσω κάθησμα. Βγαίνει ο μπαμπάς του απο τον φούρνο, ανοίγει την πόρτα να βάλει τα ψώνια στο πίσω κάθησμα, και αρχίζει και αρχίζει και του φωνάζει.. "Καλα γιατι εβγαλες τα παππούτσια σου κλπ κλπ κλπ κλπ "

Και σκέφτομαι πόσο καταπίεστικός μπορεί να γίνει κάποιος...

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΞΥΠΟΛΙΤΟΥΣ!!!

Υπάρχει ελπίδα...

Ακόμα και για μένα!

Άκουσα διαφήμηση στο ράδιο...

"'Αν έχεις γκόμενα ξινή,
φέρτην στον Αρμένιστή"

Αλλά αυτό που με αφορά, και μου έδωσε ελπίδα, που με έκανε να χαμογελάσω, να νιώσω καλύτερα, να με κάνει να πετάω είναι το εξής...

Μπαίνεις Αθηναίος,
Και βγαίνεις ωραίος!


Πότε φεύγουμε διακοπές είπαμε?

Σάββατο 14 Μαΐου 2005

ΤΕΛΟΣ

ΤΕΛΟΣ
ΤΕΛΟΣ
ΤΕΛΟΣ
ΤΕΛΟΣ
ΤΕΛΟΣ

Πάει και ο ΑΣΕΠ...

Σήμερα στο σχολείο όλα τα παράθυρα είχανε κάγκελα..και όσα δεν είχανε κάγκελα, είτανε ηλεκτροκολλημένα για να μην ανοίγουνε...


Κάγκελα, κάγκελα, κάγκελα παντού
και τα μυαλά στα κάγκελα
του αόρατου εχθρού

Πέμπτη 12 Μαΐου 2005

Φεύγου!

Έξω έχει 17 βαθμούς. Φοράω πλόβερ, μακρύ παλτό, παππούτσια για χιόνι και κουβαλάω ένα μεγάλο backpack, ένα σακβουαγιάζ, ενα sleeping bag και την τσαντούλα μου για την πλάτη με το λάπτοπ και με κάτι για να διαβάζω (Τεχνολογια Υπολογιστικών συστημάτων και λειτουργικα συστήματα) τις τρεις ώρες αναμονή στο Μιλάνο.

Αν δεν χρειαστεί να πετάξω κάτι απο αυτά που κουβαλάω καλά θα είμαι.

Θα τα πούμε μάλλον μετά τον ΑΣΕΠ.

Φιλάκια σας πολλά!

Τετάρτη 11 Μαΐου 2005

Πολλά και άσχετα

Χτες στο μάθημα μου δώσανε ένα κείμενο να σχολιάσω και να βρω τα Motive, Opportunity,
Means, and Method (Μοντελο MOMM) του δράστη του "εγκλήματος".

Δεν ξέρω αν ήτανε τυχαίο αλλά μου δώσανε για έναν Έλληνα. Έμεινα λίγο κάγκελο είναι η αλήθεια.. τι να λέμε...

Το κείμενο εδώ .

Και κάτι άσχετο!
Να νίωσω άσχημα που καταλαβαίνω τις περισσότερες λέξεις? Κανείς ομποιοπαθής?




Κάντε "κλικ" για να την δείτε μεγαλύτερη


Επίσης το τραγουδάκι απο τους Υμνοβάτες που σας έλεγα.. njoyyyyyyyy

laptopi runs linux!

eimai vathitata siginimeni...

to laptopaki mou bootare se linux! ubuntu!

Xtes anoiksa to gramatokoivwtio kai vrika mesa ta cd-akia pou eixa parageilei.. 12 cd dipla cd (na dwsoume kai se kana filo) - ena live cd kai ena egkatastasis...

ax...
laptopi runs linux! :-)

Δευτέρα 9 Μαΐου 2005

:-/

Ώρες ώρες αναρωτιέμαι γιατί κάνω κάποια πράγματα. Επειδή τα θέλω πραγματικά ή επειδή με έχουν κάνει να πιστεύω οτι έτσι είναι καλύτερα για μένα?

Φαντάζομαι την ζωή μου μετά απο δύο χρόνια. Δεν μπορώ να με φανταστώ σε μια τάξη να κάνω μάθημα. Επίσης όμως δεν θέλω να ξαναζήσω όλο αυτό το άγχος που είχα όταν έκανα πρακτική σε εταιρία. Και τι θες ρε κατερίνα? Να αράζεις και να σε πληρώνουνε? Οκ, δεν θα με χάλαγε, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Θέλω μια δουλειά που να μου αρέσει. Να μπορώ να αξιοποιήσω αυτά που ξέρω. Να χρησιμοποιήσω αυτά που κόπιασα (πολύ κάπως η λέξη αλλά δεν μου έρχεται καμιά καλύτερη) για να τα μάθω. Να κάνω κάτι χρήσιμο. Και να μην με ξεζουμίζουνε. Να γυρίζω σπίτι μου και να έχω κουράγιο να πάω για έναν καφέ- να μην πέφτω τάβλα στο κρεββάτι.

Μάλλον θέλω πολλά.

Θέλω πολλά, και τα θέλω όλα.

Αυτή την στιγμή θέλω να ουρλιάξω. Να κλαψω. Να βγει η ένταση απο μέσα μου.
Ενναλακτικά, μάλλον θα πάω κολυμβητήριο.

Τα χω παίξει!

Αυτή η βδομάδα είχε απ΄όλα.

Την απίστευτη χαρά- και την απίστευτη στεναχώρια. Ένιωσα σχεδόν δυστυχισμένη- Αλλά το ξεπέρασα.

Είχε λιακάδα- είχε και χαλάζι όμως.

Αγχώθηκα λίγο με το διάβασμα - Τα έγραψα όλα όμως και ησύχασα.

Μήπως είμαι διχασμένη προσωπικότητα?

Δευτέρα 2 Μαΐου 2005

strawberry daiquiri

Ο καιρός μπορεί να μην είναι καλοκαιρινός, αλλά η διάθεση μου είναι!

Πήρα φραουλίτσες το πρωι και επειδή μου χτυπηθήκαν μεχρι να ερθω σπίτι είπα να τις κάνω φρουτόκρεμα- μετά όμως μου ήρθε θεία έμπνευση!

Daquiri!!!

Η κανονική συνταγή έχει ως εξής :

40 ml rum
20 ml strawberry liqueur
3-4 stawberries (depending on their size)
40-60 ml lemon juice
a cup of crushed ice

Mix in a blender until you have a thick mesh.

Serve in a cocktail glass.

Υπάρχει βέβαια και η δική μου έκδοση, που φυσικά είναι πιο γαμάτη!!!

Πετάμε μεσα στο μπλεντερ παγάκια, στίβουμε 2 λεμονακια πρασινα, πετάμε και φραουλες και (ταραμ ταραμ!) MALIBU! Ναι ναι αυτό με γεύση καρύδα που συνήθως το πίνουμε με ανανα! Χτυπάμε (να λιώσει καλά ο πάγος μην την πατήσετε σαν και μενα), και σλοοοοοοουρπ!

23 h left

εεε-εεε-εεε-ρχεταιιιιιιιιιιι

Αυριο τέτοια ώρα θα έχω την τιμή να φιλοξενώ την κολλητάρα μου με το αδερφάκι της..

προβλέπεται τρελό τετραήμερο!

Κυριακή 1 Μαΐου 2005

Άγιον Πάσχα

Νομίζω ότι φέτος είναι η πιο αποτυχημένη Κυριακή του Πάσχα της ζωής μου. Με διαφορά όμως. Ίσως κάτι αλλάξει στην πορεία- θα δούμε.

Χτες το πρωί ένιωθα κομμάτια. Λογικό είναι. Την έβγαλα όλη νύχτα στα αεροπλάνα... Γύρισα σπίτι μου κομμάτια. Εγκατέλειψα την ιδέα να πάω στο all-day-and-night-party στην upsalla (κοντινή πόλη) που με είχε καλέσει μια φίλη μου. Re-union της παρέας από την ρωσία.

Το concept ήταν το εξής: Τελευταία μέρα του Απριλίου γίνεται ένα μεγάααααααλο party, κυρίως από φοιτητές. Ο κόσμος πίνει πολύ, και όλη-η-πόλη-μια-παρέα (αλα Παπαγεωργόπουλος).

Κατά το απογεματάκι χτυπάει το κινητό μου, η φίλη μου η Allesandra ωρύεται ότι δεν είναι δυνατόν να μην πάω. Ε, λίγο ότι ένιωθα λίγο καλύτερα, λίγο οτι δεν είχα όρεξη να διαβάσω για τον ριμαδιασμένο τον ΑΣΕΠ, ντύνομαι σε dt, τρέχω στο σταθμό του μετρό, έρχεται αμέσως, φτάνω στο central station (προφέρεται σεντραλ σταχοοουυυν), αγοράζω λαχανιασμένη το εισιτηριάκι μου και 6:08 είμαι μέσα στο τρένο που φεύγει στις 6:10.

Super η upsalla! Φάγαμε με τα κορίτσια, είπαμε τα χαζά μας, ήπιαμε καφε, κόσμος παντού, μεθυσμένοι (ξέχασα να αναφέρω ότι είναι μία από τις λίγες ημέρες που επιτρέπεται να πίνεις στον δρόμο), γενικά χαβαλέ είχε! Κατά τις 10 καταλήξαμε σε ένα party. Λίγο ξενέρωτο.

Καλά όλα αυτά. Κάποια στιγμή συνειδητοποιώ οτι είναι Πάσχα. Κόσμος μου στελνει sms. "Τα καταφερε και φέτος ο μπαγάσας! Χριστος Ανέστη!". Με πιάνει μια μίνι-μελαγχολία. Και τύψεις οτι έχω διάβασμα. Είναι 11:30- προλαβαίνω το τελευταίο τρένο να γυρίσω- είναι στις 12:10. Αυτή τη φορά αντιστέκομαι στις φωνές της Allesandras και της Manou που προσπαθούν να με πείσουν για ατελείωτο girl talking όλο το βράδυ.

11:58. Φτάνω στον σταθμό. Πανικός. Οι μισοί φοιτητές της στοκχόλμης είναι εκεί και προσπαθούν να βγάλουνε εισιτήρια απο τα αυτόματα μηχανήματα- τα ταμία έχουν κλείσει. Περιμένει και η μικρή Κατερίνα στην ουρά. Δοκιμάζει να βγάλει με την Σουηδική χρεωστική κάρτα. ¨Μας συγχωρείτε το υπολοιπο σας είναι 39Kr και το εισιτήριο είναι 41kr" . Δεν γαμιέσαι λέω (συγγνώμη κιόλας), έχω και την πιστωτική. Την ποια? Έληγε τον 04/05. Κοινώς εδώ και 1-2 ώρες ΔΕΝ είχα πιστωτική. Ουφ. Δεν απελπιζόμαστε. Θα βγάλω εισιτήριο μέσα στο τρένο. Double price (95 kr) αλλά ήθελα να πάω σπίτι μου. Θα βγάλω λεφτά απο ATM. Κλειστό. Για λόγους ασφαλείας λίγα ATM μένουν ανοιχτά το βράδυ στην σουηδία. 12:07. Χριστός Ανέστη. Μπαίνω τρεχάτη στο τρένο με τρελή αγωνία. Θα με βρούνε. Θα με κατεβάσουν απο το τρένο. Θα με πετάξουν στις ερημιές απο το παράθυρο. Τελειώνει και η μπαταρία απο τα κινητά. Δύο τα έχω τα ρημάδια (το ελληνικό και το σουηδικό), και κανένα απο τα δύο να μην έχει μπαταρία.

Έχω φρικάρει. Στο πορτοφόλι έχω 50 kr. Και ευρώ. Και ρούβλια. Τι να τα κανω όμως? Ψάχνω τα ψιλά μου. 4 kr. Ελπίζω να γίνει κανα θαύμα. Δεν με νοιάζει να πληρώσω πρόστιμο αύριο. Να φτάσω στοκχόλμη και να μην με κατεβάσουνε στην Moersta γίνεται?

Πάνω που έχω αρχίσει να προσεύχομαι για το θαύμα, να λέω θεούλη μου, Πάσχα είναι, κάνε κάτι και για μένα, ξέρω δεν νήστεψα... δείξε μου οτι υπάρχεις και όταν αύριο μου λένε Χριστός Ανέστη, θα λέω "Αληθώς ο Κύριος" και όχι "Μαγκιά του"!

Και εισακούστηκα. Εκεί που περπατούσα μέσα στο τρένο ακούω το εξής: "Ελα ρε μαλακα τι κανεις?" Και ναι. Αναφερόταν σε μένα. Ο τούρκος γείτονας- συμφοιτητης. Πρώτη φορά που με λένε μαλάκα και χαίρομαι. Και μου έδωσε λεφτά όταν ήρθε ο ελεγκτής και πήρα εισιτήριο. Και όσους δεν είχαν τους κατέβασαν στην Moersta.

Χαλάλι ρε Φιλίπ ο γύρος που θα σου φέρω όταν ξανακατέβω Ελλάδα!

Χριστός Ανέστη.
Αληθώς ο Κύριος.