Ηλιοτρόπιο

ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΖΕΨΩ ΗΛΙΟ... ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΩ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΕΙ... ΚΑΙ Η ΜΕΡΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ...

Κυριακή 30 Απριλίου 2006

Δεν ζω χωρίς εσένα ούτε λεπτό,
αγάπη μου της μοίρας,
ήταν γραφτό...


χρόνια μας πολλά...

Τετάρτη 19 Απριλίου 2006

The final countdown...



5 και σήμερα ματάκια μου ...

Οι βδομάδες, οι μέρες, οι ώρες, τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα, όλα μου φαίνοναι βουνό...



Cairo By Night

Έκανα το μεγάλο βήμα!

Βγήκα έξω!

4 μέρες στο Κάιρο, και είχα βγει έξω μόνο για τα βασικά.

Η sister σήμερα κατα τις 11 ντύθηκε, στολίστηκε, και πήγε με τους φίλους της σε ένα μπαράκι απέναντι απο το σπίτι.

Στις 1 και ενώ εγώ έλιωνα στο surfing, ανοίγει η πόρτα του σπιτιού και μπαίνει μέσα ο κολλητος της. Ε μένω λίγο σαν την χαζή, τον κοιτάζω, μου λέει ήρθα να χρησιμοποιήσω την τουαλέτα σας! (ζντοινγκ!). Ε πιάσαμε κουβέντα και σε 3 λεπτά με είχε πείσει να πάω και εγώ για ποτάκι. Τσακ μπαμ, ντύθηκα και πήγα.

Είδα κόσμο που είχα να δω απο τότε που πήγαινα σχολείο εδώ. Καμιά 15αριά άτομα, έλληνες εκ καΐρου, όλοι μαζεμένοι εδώ λόγω πάσχα. Πλάκα είχε.

Και φυσικά η αναμενόμενη συνέχεια ήταν ο ναργιλές στου hassan. Ένα πολύ τελειωμένο καφενείο- αλλά ήταν το στάνταρ μέρος για κοπάνα απο το σχολείο (αλλά αφού είχα τελειώσει εγώ- εμείς κάναμε σε άλλο καφενείο τις κοπάνες μας).

Στις 2 το πρωί ναργιλές και τσάι-

-χάμσα σίσα τουφέιχα ουα ετνεν σάι ουάχετ μασμπουτ ουαχετ μπιντούν σουκρ, ουα ουαχετ σαχλαμπ λαουσαμάχτ-

πέντε ναργιλέδες με μήλο δύο τσάγια- ενα γλυκό ένα χωρίς ζάχαρη, και ένα σαχλαμπ παρακαλώ

Ο τυπάς στο hassan μαστουρωμένος, έκανε χαρούλες που είδε τους ξενιτεμένους- δεν ξέρω τι είχε πιεί αλλά έπιανε τα κάρβουνα με τα χέρια και έριξε τους ναργιλέδες μας τουλαχιστον 2 φορές κάτω-

και μετά απο λίγο σκάνε άλλοι 10 έλληνες- το χουμε χτίσει το μαγαζί λεμε-

Και... "Τι λέει θα μας κάνει η μανα σου το τραπέζι άυριο" - "Πάσχα στο Σινά έτσι?" - "Πάρτε μαγιό να κάνουμε μπάνιο όπως θα ψήνουμε το αρνί"

Γενικά μια χαρά.

Έχω λίγο κεφάλι και μου αρέσει.

Είναι 4 και δεν νοιστάζω- 5 στην ελλάδα-, και νομίζω οτι αυτά θα είναι τα ωράρια μου μέχρι να φύγω και ξέρω κάποιον που δεν θα το εκτιμήσει όταν γυρίσω, αλλά υπόσχομαι να είμαι καλό κοριτσάκι και να λιώνω στον ύπνο απο νωρίς.


-Τεσμπάχαλεχιρ
-Κουάντα μην άχλου

(Καληνύχτα- Επίσης)

Θα φύγω μόνη μου για Κάιρο...

Θα φύγω με τους φίλους μου για Κάιρο
ταξίδι αναψυχής να σε ξεχάσω
Μετράω τον πυρετό μου στον υδράργυρο
τριάντα οχτώ κι οχτώ, τριάντα εννιά κι εννιά
σαράντα μονοπάτια μες στα μάτια σου
και δε μ’ αφήνεις ένα να περάσω

Μετράω τον πυρετό μου, πιάνει ο υδράργυρος φωτιά
τριάντα οχτώ κι οχτώ, τριάντα εννιά κι εννιά
σα γυάλινο λουλούδι που σπάει από έρωτα


Πρέπει να ήμουν δευτέρα δημοτικού όταν βγήκε αυτό το τραγουδάκι..

Είμαι στο Κάιρο και ΞΕΚΟΥΡΑΖΟΜΑΙ. Ούτε παιδάκια, ούτε ενήλικες, ούτε κανείς...

Σπίτι, μανούλα, αγάπη και προδέρμ...

Λατρεύω τον αδερφούλη μου και το υπέρδιπλο κρεββάτι του, και πιο πολύ απ΄ολα γιατί είναι στην Ελλάδα και μπορώ και κοιμάμαι εγώ σε αυτό!

Δευτέρα 17 Απριλίου 2006

Σαν μια βροχή από στάχτες σε μια οπάλινη θάλασσα
κύλησα στη ζωή σου κι έτσι όλα τα χάλασα
Έτσι απόμεινα εδώ ένας πέτρινος γίγαντας
ένα ολέθριο τίποτα κεντημένο απ' τ' άστρα σου
Πόσο ακόμα θα υπάρχω στις ρακένδυτες μνήμες σου
πόσο ακόμα θα ψάχνω αιμορραγώντας με στίχους
την ανάσα απ' το γέλιο σου, τους τριγμούς απ' τα βήματα
της αγάπης το τρέμουλο στους σπασμούς της φωνής σου
Τόσα χρόνια σπατάλησα να προσμένω τον ίσκιο σου
ένα χέρι ζεστό ας μου κλείσει τα μάτια
Ξεψυχάω ανήμπορος μακριά απ' τα χάδια σου
στη ζωή μου πια δύουνε πεθαμένα φεγγάρια

Κυριακή των Βαΐων ανοιξιάτικο βράδυ
σου στέλνω για τη γιορτή σου καρτ ποστάλ απ’ τον Άδη

Τετάρτη 12 Απριλίου 2006

Τι νόημα έχει η ζωή...

..... αν δεν μπορουμε να μαστε ΜΑΖΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ.............

Αυτό το post είναι αφιερωμένο στην Winnie και την Nenya

Το καλοκαίρι, η Πέγκυ θα είναι Σαλόνικα!

Δεν θα την πατήσουμε σαν πέρσι, ετοιμαστείτε για κούνημα φέτος!!!

Φιλιά και στις δυό σαςςςςςςς!

Κυριακή 9 Απριλίου 2006

HD rescue!

Πριν κανά πεντάμηνο μου κάηκε το λάπτοπ.

Μετά την πρώτη φρίκη, αγοράζω εξωτερική usb θήκη, το συνδέω στο pc της sister. "New hardware found", η Κατερίνα χαίρεται, πάει να ανοίξει τον σκληρό, "The disk is not formated. Do you want to format it now?"

Η φρίκη συνεχίζεται!

Παίρνω παραμάσχαλα τον σκληρό και πάω στο σπίτι της tzopis. Τον συνδέω στο δικό της pc.. τπτ! Έρχεται ο προγραμματιστής πατέρας, βγάζει τον σκληρό απο το λάπτοπ του, βάζουμε τον δικό μου, "NT loader cannot be found" (ή κάτι παρόμοιο).

Με τα χίλια ζόρια και με μια Boot disk, καταφέραμε και κάναμε span με pkzip (μιλάμε για προιστορία ε?) την πτυχιακή μου, την σώσαμε σε 3 δισκετούλες και ok.

Με τα υπόλοιπα 20gb τι θα γινότανε??

Το πρόβλημα ήτανε ένα μικρό partition με ένα περίεργο format (ούτε ntfs, ούτε fat) που αφήνει μπροστά η ACER προκειμένου να δουλέυει το recovery cd.

Προσπάθησα με partition magic, με fdisk, o fantus έφαγε μπόλικες ώρες να μου το φτιάξει (σμουτς!) και τελικά κατέληξα οτι πρέπει να το συνδέσω στο desktop pc εσωτερικά και να το παιδεψω έτσι.

Βρήκα οτι υπάρχει adaptor απο 2,5'' hd σε 3,5'' hd. Δηλαδή να συνδέσω τον σκληρό του laptop (2,5'') σε IDE. Φυσικά δεν το βρήκα ούτε στο πλαίσιο ούτε στο multirama αλλά σε ένα μικρό μαγαζάκι στην Στουρνάρα- και ο τυπάς με το που το ζήτησα μου το έφερε σε 5 sec, και πολυ το χάρηκα που δεν με κοίταζε σαν χάνος!

Σήμερα λοιπόν, έκανα τα πειράματα μου, σύνδεσα τον σκληρό, και τον ΕΙΔΕΕΕΕΕΕΕ!!! και μετά μου ζήτησε activation για τα windows (θείε bill τον παίρνεις!)...Και μετά κόλλησε!

Ο καλός πληροφορικάριος ξέρει και άλλο μονοπάτι. Τον συνδέει σαν δεύτερο σκληρό. Γαμιέται ο Δίας όμως διότι ο σκληρος είναι ορισμένος ως DISK0 (master) και υπάρχει και ένα DVD στο ίδιο IDE το οποίο απ οτι φάνηκε ήταν και αυτό master. Ψάχνω για jumperaki- δεν βρίσκω- αν και θυμόμουν οτι είχα ένα μέσα στο κουτάκι με τα σκουλαρίκια μου...

Με τα πολλά το βάζω σαν μοναδική συσκευή στο IDE, τον είδε, και ξεκίνησε η οδύσσεια του να μεταφέρω τα 20gb στον εξωτερικό μου σκληρό με USB1...

Παρασκευή 7 Απριλίου 2006

Copyright

Μπήκα σήμερα σε ένα φόρουμ που συμμετέχει ένας γνωστός μου, και μετά στο Blog του.

Και στις 2 περιπτώσεις έχει βάλει για photo κανονική, το πρόσωπο του.

Την πρώτη την έχω βγάλει εγώ, την δεύτερη την Photoshopιασε και έβγαλε εμένα απο την Photo.

Οι Photos είναι copyrighted. Έχω τα αρνητικά. Τα πνευματικά δικαιώματα είναι δικά μου.Τις έχω τραβήξει και τις 2 εγώ- την δεύτερη με αυτόματο. Άν διαβάζεις αυτό το γαμωblog, (που για έναν περίιιιεργο λόγο είμαι σίιιγουρη οτι το κάνεις) βγάλε τις τώρα πριν συγχιστώ παραπάνω.

Τετάρτη 5 Απριλίου 2006

Φοιτητικές εκλογές

Μέχρι πρόπερσι, όταν κόντευαν οι φοιτητικές εκλογές έτρεχα. Και, ΟΧΙ δεν άνηκα σε κάποια παράταξη. Έτρεχα για τις εκλογές του τμήματος πληροφορικής- θέλαμε να πιστεύουμε οτι είναι (ήταν) μη παραταξιακές, και ψηφίζαμε άτομα, οχι παρατάξεις.

Εντάξει ασχολιόμουνα και λίγο με τις εκλογες σε επίπεδο σχολής- μέσω της ΑΝΕΠ (ανεξάρτητοι πληροφορικής) και απο εκεί θυμάμαι τα φοβερά συνθήματα "και α και ου και δαπ-νουδουφουκου" (μπράβο παιδιά πολύ φαντασία).

Τώρα που τα βλέπω απο απόσταση... Τσάμπα το τρέξιμο. Είτε το τρέξιμο που έριξα σαν εφορευτική επιτροπή, είτε εκπρόσωπος των φοιτητών θυσιάζοντας προσωπικό χρόνο. Τί βγήκε? Να συναντάω κόσμο ένα χρόνο αφού έχω πάρει πτυχίο (μια κοπέλα που δεν ήξερα) και να της λέω δεν σε θυμάμαι απο το ΤΕΙ.. και να μου λέει, εγώ σε θυμάμαι, ήσουνα απο τα γλυφτράκια... Και καλά να το ακούς απο μια άσχετη, αλλά να στο λένε και φίλοι? Οτι ότι έκανες το έκανες για να κερδίσεις κάτι... whatever... Πιστεύω οτι κάτι έδωσα στο τμήμα.

Απο εκεί και πέρα. Θυμήθηκα κάτι φάσεις που η ΔΑΠ έφερνε κόσμο στο ΤΕΙ με πούλμαν για να ψηφίσουν.... Πώς και το θυμήθηκα αυτό...

Γύριζα με την αδερφή μου και μία φίλη της απο Χαλκίδα το Σαββάτο. Χτυπάει το κινητο της Χριστίνας...

Συνομιλιτής, φίλος απο τα ΕΑΑΚ.

Ελα βρε

Ναι καλα.

Ολα καλα. Εσύ?

Α γι αυτό πήρες? Δεν παίρνεις καναν αλλον?

Τι σε νοιάζει?

Ναι θα έρθω την Τετάρτη.

ΟΤι θέλω θα ψηφίσω.

Ναι ρε ΔΑΠ θα ψηφίσω! (καμία σχέση η κοπέλα...)

ΝΑΙ είμαι υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων. (κάπου εδώ ο άλλος λαλάει)

Άσε μας. Τι σε νοιάζει. Μην μου κάνεις κύρηγμα. ΔΑΠ θες να ψηφίσω? ΕΑΑΚ θες να ψηφίσω? ΠΑΣΠ θες να ψηφίσω? (εντωμεταξύ τον έχει πιάσει στο ψιλό- ο άλλος τα έχει πάρει στο κρανίο και εμείς οι τρεις γελάμε)


Θα είμαι εκει την τετάρτη.

Θα με δεις την τετάρτη. Αυτό δεν σε νοιάζει? Γεία τώρα.

Καλά καλά. Είμαστε ΚΑΤΑ των ιδιωτικών πανεπιστιμίων.

τουτ τουτ- τουτ τουτ...

Πέθανα στο γέλιο.

Θυμήθηκα εποχές Μούκα στο ΤΕΙ.

"Να σε βοηθήσω να γραφτείς, και ΟΟΟΟΟΤΙ χρειαστείς θα με βρείς στον κεντρικό διάδρομο στο τραπεζάκι της ΔΑΠ"...

Σάββατο 1 Απριλίου 2006

Όνειρο ήτανε....

Είδα ένα πολύ παράξενο όνειρο...

Λοιπόν...

Ήμουν λέει στην Σουηδία, και έκανα αίτηση για διδακτορικό στην αγγλία. Επίσης κάνανε και όλοι μου σχεδόν οι φίλοι... και κάποιους τους πήραν και αυτούς. Φτάνω λοιπόν αγγλία,- είδα τα πάντα, την πτηση, το λεωφορείο για να φτάσω απο την εσία στην στοκχόλμη στο αεροδρόμιο-, απο το αγγλικο αεροδρόμιο πάω στις εστίες- οι οποίες δεν ήταν και τπτ το φοβερό,και συναντάω την μαρία απο την ελλάδα, την allesandra από την ιταλία, τον bilal απο την συρία, την behta απο το Ιραν, τον γιώργο και την μυρτώ (έλληνες).. και κάποιους άλλους ξέμπαρκους απο το μεταπτυχιακό.. ΑΑΑ και τον γιάννη τον αριανό, ένα παιδί που είμασταν erasmus μαζί παλιά....


Και μας έβλεπα να προσπαθούμε να φτιάξουμε τα δωμάτια μας, να προσπαθούμε να καταλάβουμε τι μας λένε οι άγγλοι και να γελάμε σαν τους χαζούς που δεν καταλαβαίνουμε, να πηγαίνουμε σε welcome party, να αναρωτιέμαι πως χώρεσα όλα μου τα πράγματα σε δύο βαλίτσες... Και οι κλασσικές συζητήσεις: "Πόσα κιλά ήταν η βαλίτσα σου?", "Τι θέμα έχεις..."

Να ψάχνουμε να βρούμε μόλισ φτάσαμε κανα μαγαζί ανοιχτό να πάρουμε ήδη πρωτης ανάγκης για την πρώτη μερα (κωλόχαρτο και κατεψυγμενες πίτσες), μετά απο που να πάρουμε μια sim με αγγλικό νούμερο, που είναι το πιο κοντινό super market, και γενικά όλα αυτά τα πράγματα που έχω ζήσει 2 φορές και τι δεν θα έδινα για να τα ξαναζήσω....
Βασικά λες και είμασταν erasmus ή μεταπτυχιακό ένα πράγμα...

Ήταν υπέροχο όνειρο.