Travel back home(?)

Τελευταίο μήνα δεν έχω κάτσει ούτε ενα σ/κ σπίτι.

Μία καβάλα για σεμινάριο, μια αθήνα για μια απο τα ίδια και το τελευταίο ήμουν Μυτιλήνη.

Δεν περίμενα οτι θα χαιρόμουν τόσο πολύ γυρίζοντας πίσω.

Επιστροφή σε ένα οικείο μέρος. Οι ίδιοι δρόμοι, τα ίδια μέρη, οι ίδιοι άνθρωποι.

Σαν να μην πέρασε μια μερα.

Και μέσα απο την συνάντηση συνηδητοποιείς τον χωρισμό.

Πέρσι φεύγαμε το καλοκαίρι και λέγαμε άντε να πάμε σπίτια μας.

Και τώρα βλέπεις οτι ένα κομμάτι του εαυτού σου είναι εκεί.

Μου έχετε λείψει ρε σεις.

Σας περιμένουμε στο νησέλι μας- και ας μην έχουμε μοκέτα στην κουζίνα!

ps. -> Φονικό γουί-φι , τσέρνομπιλ και πάρτυ και UCLA και λοιπά σιχαμερά στις 9:15 το πρωί, νασουλλλλλλλι, ταξιάρχη παιδί μου, χυμός ανανά, έχουνε μύτη όμως, δεν μου αρέσει το γρήγορο Internet, μην αντιστέκεσαιιιιιι κανε ένα βήμα και εσύυυυ... (και όσοι κατάλαβαν κατάλαβαν)