Ησυχία

Δεν ξέρεις ποσο πολύτιμη ειναι, μέχρι να την χάσεις. Και μετά την εκτιμάς!!!

6 μήνες (+1 μέρα) μετα

Και κάπως έτσι περάσαν 6 μήνες...

Μια μέρα όπως τις άλλες ξύπνησα. Νωρίς. Ο ζουζούνος γκρίνιαζε απο τις 7. Τον θήλασα, προσπάθησα να ξανακοιμηθούμε, αλλα τίποτα.

Βγήκαμε βόλτα με το καρότσι. Μα τι κούραση είναι αυτή? Δεν βλέπω μπροστά μου, θα φταίει το καθημερινό ξενύχτι.

Παρασκευή και 13 σήμερα. Μα ποιος πιστεύει στις προλήψεις?

Fast Forward. 1 ώρα μετά. Τέζα στον καναπέ. Να θέλω να βγάλω τα σωθικά μου αλλά με το που σηκώνω το κεφάλι μου λιποθυμάω. Θα περάσει. Απο την κούραση θα ναι.

Fast Forward. 3 ώρες μετά. Στο ΚΑΤ. Νιώθω οτι δεν μπορώ να πάρω ανάσα. Κανείς δεν μου δίνει σημασία. Αέρα. Θέλω Αέρα.

Fast Forward. 10 ώρες μετά. Σε άλλο νοσοκομείο. "Εγχείρηση". "Άμεσα". "Εσωτερική αιμοραγία". Η παραμικρή ανάσα με σκοτώνει. Πότε θα με κοιμήσουν? Θα πονάω τόσο και μετά?  Ναι 0+. Ναι είμαι σίγουρη, είμαι αιμοδότρια. Δεν υπάρχει χρονος για να το διασταυρώσουν. Επιτέλους θα με κοιμήσουν...

Ξύπνησα. Μα τι κρύο είναι αυτό? Τρέμω. Μπορώ να ανασάνω όμως.

Fast Forward. 10 μέρες μετά. Επιτέλους! Θα βγω! Νιώθω καλά. Τέρμα οι οροί, οι αντιβιώσεις, οι μεταγγίσεις, οι εξετάσεις, οι καθετήρες, οι αλλαγές, οι πεταλούδες στα χέρια. Θα δω τον ζουζούνο!!

Fast Forward. 6 μήνες μετά. Ειμαι καλά! Είμαι σπίτι μου, στην Λήμνο, και η ζωή είναι ωραία! (Αν και - guess what - πάλι κουρασμένη ειμαι.)

Δεν θα πεθάνουμε ποτέ, κουφάλα νεκροθάφτη!

Χτες βραδυ ενας φιλος μου ειπε οτι διαβαζει το ηλιοτροπιο - ή μαλλον οτι περναει που και που και ριχνει μια ματια Οποτε και γω σας λεω οτι ειμαι καλα(και σ αγαπω που λεει το ασμα) και μπορει να επιστρέψω!

Μην πεις την λάθος λέξη

Αν κάποια στιγμή κάποια γνωστή σας ή φίλη σας, σας πει οτι απέβαλλε, μην της πείτε οτι δεν πειράζει. Μην της πείτε οτι συμβαίνει. Μην της πείτε οτι θα κάνει άλλο.

Γιατι δεν θέλει άλλο. Θέλει αυτό (ή αυτά τα λίγα κύτταρα τελοσπάντων),που την έκαναν να ανακατεύεται, να νυστάζει, να μην μπορεί να πάρει τα πόδια της.

Γιατί για τους γύρω της ήταν ένα νέο απλά 3-4 εβδομάδων, για εκείνη ήταν κάτι που το ένιωθε κάθε στιγμή.

Και όσο και αν λένε όλοι (και οι γιατροί) οτι δεν φταίει τίποτα που έκανε εκείνη, κάπου πάντα μέσα της θα σκέφτεται οτι μπορεί και να έφταιξε σε κάτι.

Λύσεις Θεμάτων Πανελλαδικών εξετάσεων ΕΠΑΛ 2011, Μάθημα Δίκτυα Υπολογιστών ΙΙ

Oι λύσεις των θεμάτων στα Δικτύα Υπολογιστών ΙΙ στις πανελλαδικές των ΕΠΑΛ (όπως τις καταλαβαίνω εγώ τέλος πάντων)..

Κουίζ

Που πήγε το ηλιοτρόπιο για να μαζεψει ήλιο??

Αίγυπτος

Είμαι τόσο στεναχωρημένη με αυτά που συμβαίνουν στην Αίγυπτο...

Το μόνο που θα πω για τώρα, είναι οτι οι άνθρωποι αυτοί με έχουν καταπλήξει με την ενότητα τους....

Μία photo που τα λέει όλα, απο την @NevineZaki.

Χριστιανοί προστατεύουν μουσουλμάνους την ώρα της προσευχής στην πλατεία Ταχρίρ.

Η φώτο είναι απο εδώ και η Nevine σημειώνει στο Twitter της: "ok, once & for all: I knew they were Copts cause the guy on z left had a cross tattoo below his palm, my friend cried then hugged him."

Και επειδή πολλοί αμισβήτησαν το οτι είναι χριστιανοί.. μαζί και εγώ στην αρχή..



edit 1: Η Φλώρα σημειώνει οτι επειδή κοντά στα Χριστούγεννα υπήρχαν κάποια μεμονωμένα επεισόδια με χριστιανούς και μουσουλμάνους, οι μουσουλμάνοι έκαναν ανθρώπινη αλυσίδα προστασίας στις χριστιανικές εκκλησίες που γιόρταζαν τα Χριστούγεννα στις 7-1-2011.

Στα χαμενα

Είναι μεσημέροπόγεμα, το αυτοκίνητο μου το βρήκα μετά την δουλειά με ξεφουσκωμένο λάστιχο - ακόμα δεν ξέρω αν έσκασε - το παράτησα στο βουλκανιζατέρ και ήρθα σπίτι.

Ξαπλωμένη, ακούω radiobubble, και σκέφτομαι. Σκέφτομαι διάφορα. Είμαι περίεργα, δεν ξέρω. Λίγο στα χαμένα που θα έλεγε και μια φίλη. Νιώθω σαν να έχει γίνει ενα "μπαμ" μέσα μου και να έχουν έρθει τα πάνω κάτω.

Πράγματα σημαντικά σαν να μην έχουν σημασία πια

Σαν να ξέρω τι πρέπει να κάνω- αλλα και ταυτόχρονα να μην ξέρω. Σαν αυτά που λες για ειλικρινείς συμβουλές στις καλές φίλες... "οτι ξέρω οτι είναι δύσκολο, αλλά αυτό πρέπει να γίνει". Πως θα πείσω τον εαυτό μου οτι παρόλο που είναι δύσκολο, ξέρω την λύση και πρέπει να την εφαρμόσω? Είναι πιο εύκολο να στηρίζεις κάποιον να κάνει κάτι δύσκολο παρα να το κάνεις εσύ! Και τελικά, είμαι σίγουρη οτι ξέρω την λύση?!!?

Όλα καλά όλα ανθηρά. Η μέρα μεγαλώνει πια! και μένει μόλις ένας μήνας για την επόμενη (μικρή) εξόρμηση.. Ίσως ήρθε η ώρα να σκεφτώ πότε θα πάω στην Στοκχολμίτσα ξανα, πολύ την μελετάω τελευταία...