(*&^%$##%^*(&$$

Γιατί έχω τέτοια νεύρα?
Τι μου φταίει?

Απο το τίποτα τσαντίζομαι.

Απο την γειτόνισσα που κάνει sex πρωί πρωί και με ξυπνάει (λες και εγώ είμαι καλύτερη όταν είμαι με τον καλό μου), με τον καλό μου που πηγαινε σινεμά χτες και εγώ ήθελα να του μιλήσω (δεν το ξερε ο άνθρωπος να τα παρατήσει όλα επειδή εγώ δεν είμαι καλα) , με τον ήλιο που ξημερώνει στις 3:30 και με τα στόρια που δεν κλείνουν καλα (να αλλάξουμε την γεωγραφική θέση της στοκχόλμης για παρτη σου βρε), με το άδειο μου ψυγείο (μήπως να σταματήσεις να γκρινιάζεις και να πας μέχρι το ζούπερ?) , με τον ηλίθιο τον οργανισμό μου που εδώ και κανα δίμηνο τα έχει παίξει τελείως (μήπως γι αυτό τα νευρα?) , με τον καιρό που είναι συννεφιασμένος (εμ τι περίμενες γλυκιά μου να κάνεις ηλιοθεραπεία όπως στην ελλάδα?), με τους άχρηστους του accomodation office που θα κάνουν inspection για να πάρω πίσω τα λέφτά της εγγύησης στις 2 Ιουνίου ενώ μετακομίζω στις 15, και γράφω μάθημα στις 3 (εδώ δεν υπάρχει αντίλογος, έχω δίκιο!), και γενικά με όλα όλα όλα.

Που θα πάει θα ηρεμήσω.

Διαβάζω ένα παλιό μου post και παίρνω κουράγιο:
"Δεν μασάμε όμως! Ένα κουράγιο θέλει, να περάσουν οι πρώτες δύσκολες μέρες. Μετά ηρεμείς, το ξανασκέφτεσαι και το αποδέχεσαι. Όχι πως δεν είναι δύσκολα μετά. Συνηθίζεις."

Επίσης να σας πω οτι συνήθως δεν είμαι γκρινιάρα, μαλλον οι συγκυρίες με κάνουν :-p