Πως το λέει η λαϊκή ρήση? Καμιά φορά υπολογίζουμε χωρίς τον ξενοδόχο...

Νομίζουμε οτι όλα είναι δεδομένα και καλά, μέχρι που γίνεται κάτι και τα ανατρέπει όλα. Μπορεί να μην είναι πια κάτι το τόσο φοβερό, αλλά εμένα με τάραξε λιγο.

Εδώ και μέρες οι φίλοι με ρωτάνε "καλά ούτε ένα post?"

Ούτε ένα post γιατι μερικά πράγματα είναι εφήμερα. Και μηδενικής σημασίας. Τα post, οι χαζοκουβέντες, το οτι έκλεισε το monitor,το οτι άλλαξε Logo η forthnet, το τι μαλακία ειπε η Ε στον τελευταίο καφε...η καθημερινότητα γενικά. Νομίζουμε πως πάντα θα είναι όλα καλά.

Εδώ και μερικές μέρες είμαι στο κρεββάτι ξαπλωμένη και δεν μπορώ να κουνήσω. Τις πρώτες 1-2 μέρες δεν μπορούσα καλά καλά πλευρό να αλλάξω χωρίς βοήθεια. Τι post να κάνω? Οτι δεν είμαι καλά? Οτι είμαι τέζα? Δεν έχει νόημα.

Νόημα έχει να κάνω post για τους φίλους που με νοιάζονται. Που ήρθαν να με δουν. Που με πέρνουν τηλέφωνο. Που με βλέπουν στο msn και το πρώτο που με ρωτάνε είναι αν είμαι καλύτερα και αν μπορούνα να βοηθήσουν σε κάτι.

Νόημα έχει να κάνω post για τον fantus, που εδώ και 5 μέρες έχει ξεπεράσει τον εαυτό του. Που με φροντίζει, κάνει τα πάντα, δεν γκρινιάζει, με μαλώνει όταν ξαπλώνω μπρούμυτα, όταν βάζω το λαπτοπ πάνω στα πόδια μου, όταν πάω να κανω το παραμικρό, με νοιάζεται... Πιστέυω οτι οποιοσδήποτε άλλος στην θέση του θα μου λεγε κάνε και τπτ μόνη σου-πάνε στην μάνα σου Κλπ...

Προσπαθώ να θυμηθώ σε πόσους ευχήθηκα "υγεία" φέτος. Όλο χρόνια πολλά, και ευτυχία, και με έναν καλό γκόμενο, με μια καλή δουλειά, και όλο τέτοια.. Και μόλις χάσουμε αυτό, καταλαβαίνουμε οτι χωρίς υγεία τπτ δεν γίνεται...

Να στε πάντα καλά.

Εγώ δεν μασάω, σε 4-5 μερούλες ελπίζω να χοροπηδάω σαν το κατσικαδέλι.