Στάδια ανοιχτά στον Λαό?

Οι έλληνες λέει είναι απο τους λιγότερο αθλούμενους στην ευρώπη. Επίσης είμαστε η μόνη χώρα που μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες είχαμε πτώση στον αριθμό των αθλητών.

Εδώ στην Μυτιλήνη τα πράγματα είναι λίγο χάλια να το πω?

Περιστατικό πρώτο: Σάββατο απόγεμα (με ασετυλίνηηηη) ήπιαμε το καφεδάκι μας με τους γνωστούς άγνωστους και πέφτει ιδέα για ping-pong. Πάμε στο κολυμβητήριο λοιπόν που έχει και καμιά 10 τραπέζια ping-pong. Το κολυμβητήριο ανοιχτό, παιδάκια κολυμπούσαν πάνω, τα φώτα στο Ping pong κλειστά. Ζητάμε να μας ανοίξουν τα φώτα.
ΟΧΙ! θα ενοχλούμε λέει τα παιδάκια που κολυμπάνε. Μα-μου. Τίποτα. Nada. Απογοητευμένοι πάμε να φύγουμε, και ξαναρωτάμε στην πόρτα. Μήπως θα μπορούσατε να μας ανοίξετε τα φώτα? Φυσικά! Μας τα ανοίξανε, πάμε να παίξουμε, μας βλέπει ο άλλος ο στριμένος. Πάει και ζητάει τον λόγο απο την άλλη στην πόρτα. Τι θα του χαλάσουμε την ησυχία του παίζοντας ping pong?

Περιστατικό δεύτερο: Εγώ είπα να ξεκινήσω κολύμπι μπας και στρώσει λίγο η μέση μου. Μαθαίνω για τις ώρες κοινού, επιστρατεύω μαγιώ, σκουφάκι, σανιδούλα, και χτες μετά την δουλειά σκάω μύτη στο κολυμβητήριο. Ρωτάω στην είσοδο αν έχει είσοδο ή κατι, μου λένε όχι και πηγαίνω και αλλάζω. Ανεβαίνω στη πισίνα, και ρωτάω έναν εκεί αν είναι όλες οι διαδρομές ελεύθερες για το κοινό. "Ναι.. πρώτη φορά ερχεσε?"

Σημείωση: Πριν φύγω απο την δουλειά μου είπε ένας συνάδελφος οτι έχουν αυτόν εκεί για να κάνει τον ναυαγοσώστη, τον πληρώνει ο Δήμος αλλά ζητάει λεφτά και απο τους κολυμβητές. 10-12 Ευρώ. - Μην του δώσεις.

Ναι πρώτη φορά μπλα μπλα.. και μου ζητάει 50 ευρώ! Πάμε καλά? Εγώ πάντως κολύμπησα κανονικά...

Και μετά λέει δεν αθλούμαστε...