Άγιον Πάσχα

Νομίζω ότι φέτος είναι η πιο αποτυχημένη Κυριακή του Πάσχα της ζωής μου. Με διαφορά όμως. Ίσως κάτι αλλάξει στην πορεία- θα δούμε.

Χτες το πρωί ένιωθα κομμάτια. Λογικό είναι. Την έβγαλα όλη νύχτα στα αεροπλάνα... Γύρισα σπίτι μου κομμάτια. Εγκατέλειψα την ιδέα να πάω στο all-day-and-night-party στην upsalla (κοντινή πόλη) που με είχε καλέσει μια φίλη μου. Re-union της παρέας από την ρωσία.

Το concept ήταν το εξής: Τελευταία μέρα του Απριλίου γίνεται ένα μεγάααααααλο party, κυρίως από φοιτητές. Ο κόσμος πίνει πολύ, και όλη-η-πόλη-μια-παρέα (αλα Παπαγεωργόπουλος).

Κατά το απογεματάκι χτυπάει το κινητό μου, η φίλη μου η Allesandra ωρύεται ότι δεν είναι δυνατόν να μην πάω. Ε, λίγο ότι ένιωθα λίγο καλύτερα, λίγο οτι δεν είχα όρεξη να διαβάσω για τον ριμαδιασμένο τον ΑΣΕΠ, ντύνομαι σε dt, τρέχω στο σταθμό του μετρό, έρχεται αμέσως, φτάνω στο central station (προφέρεται σεντραλ σταχοοουυυν), αγοράζω λαχανιασμένη το εισιτηριάκι μου και 6:08 είμαι μέσα στο τρένο που φεύγει στις 6:10.

Super η upsalla! Φάγαμε με τα κορίτσια, είπαμε τα χαζά μας, ήπιαμε καφε, κόσμος παντού, μεθυσμένοι (ξέχασα να αναφέρω ότι είναι μία από τις λίγες ημέρες που επιτρέπεται να πίνεις στον δρόμο), γενικά χαβαλέ είχε! Κατά τις 10 καταλήξαμε σε ένα party. Λίγο ξενέρωτο.

Καλά όλα αυτά. Κάποια στιγμή συνειδητοποιώ οτι είναι Πάσχα. Κόσμος μου στελνει sms. "Τα καταφερε και φέτος ο μπαγάσας! Χριστος Ανέστη!". Με πιάνει μια μίνι-μελαγχολία. Και τύψεις οτι έχω διάβασμα. Είναι 11:30- προλαβαίνω το τελευταίο τρένο να γυρίσω- είναι στις 12:10. Αυτή τη φορά αντιστέκομαι στις φωνές της Allesandras και της Manou που προσπαθούν να με πείσουν για ατελείωτο girl talking όλο το βράδυ.

11:58. Φτάνω στον σταθμό. Πανικός. Οι μισοί φοιτητές της στοκχόλμης είναι εκεί και προσπαθούν να βγάλουνε εισιτήρια απο τα αυτόματα μηχανήματα- τα ταμία έχουν κλείσει. Περιμένει και η μικρή Κατερίνα στην ουρά. Δοκιμάζει να βγάλει με την Σουηδική χρεωστική κάρτα. ¨Μας συγχωρείτε το υπολοιπο σας είναι 39Kr και το εισιτήριο είναι 41kr" . Δεν γαμιέσαι λέω (συγγνώμη κιόλας), έχω και την πιστωτική. Την ποια? Έληγε τον 04/05. Κοινώς εδώ και 1-2 ώρες ΔΕΝ είχα πιστωτική. Ουφ. Δεν απελπιζόμαστε. Θα βγάλω εισιτήριο μέσα στο τρένο. Double price (95 kr) αλλά ήθελα να πάω σπίτι μου. Θα βγάλω λεφτά απο ATM. Κλειστό. Για λόγους ασφαλείας λίγα ATM μένουν ανοιχτά το βράδυ στην σουηδία. 12:07. Χριστός Ανέστη. Μπαίνω τρεχάτη στο τρένο με τρελή αγωνία. Θα με βρούνε. Θα με κατεβάσουν απο το τρένο. Θα με πετάξουν στις ερημιές απο το παράθυρο. Τελειώνει και η μπαταρία απο τα κινητά. Δύο τα έχω τα ρημάδια (το ελληνικό και το σουηδικό), και κανένα απο τα δύο να μην έχει μπαταρία.

Έχω φρικάρει. Στο πορτοφόλι έχω 50 kr. Και ευρώ. Και ρούβλια. Τι να τα κανω όμως? Ψάχνω τα ψιλά μου. 4 kr. Ελπίζω να γίνει κανα θαύμα. Δεν με νοιάζει να πληρώσω πρόστιμο αύριο. Να φτάσω στοκχόλμη και να μην με κατεβάσουνε στην Moersta γίνεται?

Πάνω που έχω αρχίσει να προσεύχομαι για το θαύμα, να λέω θεούλη μου, Πάσχα είναι, κάνε κάτι και για μένα, ξέρω δεν νήστεψα... δείξε μου οτι υπάρχεις και όταν αύριο μου λένε Χριστός Ανέστη, θα λέω "Αληθώς ο Κύριος" και όχι "Μαγκιά του"!

Και εισακούστηκα. Εκεί που περπατούσα μέσα στο τρένο ακούω το εξής: "Ελα ρε μαλακα τι κανεις?" Και ναι. Αναφερόταν σε μένα. Ο τούρκος γείτονας- συμφοιτητης. Πρώτη φορά που με λένε μαλάκα και χαίρομαι. Και μου έδωσε λεφτά όταν ήρθε ο ελεγκτής και πήρα εισιτήριο. Και όσους δεν είχαν τους κατέβασαν στην Moersta.

Χαλάλι ρε Φιλίπ ο γύρος που θα σου φέρω όταν ξανακατέβω Ελλάδα!

Χριστός Ανέστη.
Αληθώς ο Κύριος.