Brother & Sister

Όταν βλέπω μικρούλικα παιδάκια στον δρόμο παθαίνω ένα κατιτίς. Τα λατρεύω. Θέλω να πάω να τα κάνω γούτσου γούτσου! Μετά με πιάνει ένα μητρικό φίλτρο και μετά το ξεπερνάω (μην ανησυχείς εσυ...)

Το καλοκαίρι μένω μόνη με τα αδέρφια μου. Το μικρό μας (τι μικρό δηλαδή, που κοντεύει να με περάσει στο ύψος- και δεν ειμαι και καμιά κοντή) λοιπόν θέλει στοργή αγάπη και προδέρμ. Δηλαδή : κάποιον να του μαγειρεύει, να ψωνίζει απο το super market (κουβαλάει τις σακούλες όμως να μην πονάει η μεση μου), να τον πηγαίνει απο εδώ και απο εκεί κοινώς γίνομαι ταρίφας (η κατάρα του να έχεις αυτοκίνητο και να μένεις κάπου που δεν έχει λεοφωρεία) , να βάζει πλυντήριο (ευτυχώς τον χώνω και τα απλώνει εκεινος) , να παίρνει τηλέφωνο η μανα "ο μικρός πρέπει να κάνει εμβόλιο" , να λέει ο father "ο μικρός πρέπει να βγάλει ταυτότητα"- τρέχα τώρα εσύ να βγάλεις πιστοποιητικό απο τον δήμο, πάνε στην ουρά στην εφορία για παράβολο, πείσε τον μικρό οτι "τα μαλλιά καλύτερα όχι κοτσίδα και βάλε ένα μπλουζάκι της προκοπής στην φωτογραφία... "

Και μετά απο όλα αυτά να ξυπνάς το πρωί και να συνειδητοποιείς οτι έχουν πιει όλο το (δίλιτρο) γάλα που πήρες χτες το απόγεμα και δεν έχει για να φας πρωινό....

Ουφ δύσκολοι καιροί για να το παίζεις μάνα...