Καμιά φορά θεωρούμε κάποια πράγματα δεδομένα.
Το Internet ας πούμε.
Συνηδητοποίησα οτι σήμερα μίλησα μέσω net με τις φίλες μου που μένουνε στην Βιέννη, με τον αδερφό μου και τον ξάδερφο μου στο Κάιρο, με το μωρό μου στην Μυτιλήνη, με καναδυό συμφοιτητές μου που είναι στην Αγγλία, με ένα φιλαράκι στην Ιο, με κάποιους συμφοιτητές μου απο Σουηδία- ένας ήταν στην Σαουδική Αραβία...
Και μετά σου λένε η τεχνολογία απομακρύνει τους ανθρώπους.
Όταν στην τρίτη λυκείου ετοιμαζόμασταν για πανελλαδικές και μας λέγανε οτι σε ένα τέτοιο θέμα θα γράψετε τα θετικά και τα αρνητικά αλλα θα πρέπει να δείξετε οτι η τεχνολογία -και δη το Internet- αποξενώνει τους ανθρώπους. Εγώ τσινούσα. Για μένα είναι ένα μέσο επικοινωνίας απαράμμιλο. Και δεν μιλάω μόνο για την ευκολία του Icq (ή του msn) που τότε (98) ήταν σε εμβρυακό στάδιο αλλά και για το email που απο τότε με βοηθούσαν να είμαι σε επαφή με τους φίλους μου και ας ζούσα μακριά.
Λένε οτι χάνετε η προσωπική επαφή. Αντιθέτως. Τον ξάδερφο μου που έλεγα όταν μέναμε και οι δυο αθήνα τον έβλεπα σπάνια. (Είναι τεράστια και αυτή η κωλοπολη). Τώρα μιλάμε μέρα παρα μέρα σχεδόν. Θα πούμε μια καλημέρα. Θα μάθω νέα του. Σίγουρα δεν είναι το ίδιο σαν το να αράζαμε και να πίναμε ένα καφέ, αλλά καλύπτουμε το κενό του ενός χρόνου που έχουμε να τα πούμε απο κοντά.
Tα Blogs. Βλέπω (διαβάζω) κόσμο.Σκέψεις. Προβληματισμούς. Προβληματίζομαι και εγώ. Μου δίνουν λύσεις. Έστω και άγνωστοι, νιώθω οτι κάποιους ανθρώπους τους ξέρω. Μοιράζομαι με κάποιους αυτά που σκέφτομαι. Όχι όλα ίσως. Όχι πάντα όσο ειλικρινά θα τα έγραφα στο ημερολόγιο μου. Αλλά θα δώ κάποια σχόλια απο ανθρώπους με διαφορετικές απόψεις. Που ίσως να είναι τελειώς αλλού. Που ίσως θα μου δώσουν μια τελείως διαφορετική οπτική, που δεν θα την μάθαινα ποτέ, γιατι δεν πιάνεις κουβέντα με έναν άγνωστο στον δρόμο...
Διαβάζω και γνωστούς. Μαθαίνω νέα της
nenyas, του
strabadiou και του "κακού"
compiler που μένουμε πλεον μακριά, του
vivliofagou που αλλιώς πιστευω θα χανόμασταν, της
tzopis που διαβάζω και πράγματα που και ας μιλάμε 5 φορές την μέρα στο τηλέφωνο δεν τα λέμε, του
firedragon που ακριβώς το ίδιο όπως και με την tzopi, της
gatoulas που είχα να την δω απο τότε που πήρα πτυχίο...
Δεν ξέρω. Όλη μέρα σημερα ήμουν ή μπροστά στο pc, ή στα (τυπωμένα) pdf μου (στο κρεββάτι) ή στην tv. Δεν βγήκα καν στην αυλή. Ακόμα και με την tzopi (μένουμε και....5 λεπτά μακριά?) μιλήσαμε στο msn, να βρεθούμε δεν αξιωθήκαμε. Άυριο πάλι μέρα είναι.