Όταν μπαίνεις σε έναν καινούριο χώρο, σε μια παρέα, σε μιά δουλειά σου δημιουργείται μια άλφα εντύπωση. Καλή ή κακή. Δεν ξέρεις τους ανθρώπους, το κλίμα, γενικώς τι γίνεται. Σιγά σιγά αρχίζει και γνωρίζεις. Τους ανθρώπους, τις ισορροπίες μεταξύ τους. Κάποιοι είναι συμπαθητικοί κάποιοι όχι. Κάποιοι είναι ουδέτεροι. Γενικώς δεν θέλω να χώνομαι, προσπαθώ να κρατάω αποστάσεις. Και να παρακολουθώ. Κάποια στιγμή καταλαβαίνεις οτι υπάρχει μία κουρτίνα. Μια κουρτίνα που κρύβει καταστάσεις. Και αυτή που και που σηκώνεται και αχνοφαίνεται το τι γίνεται απο πίσω. Δεν σου πολυαρέσει. Και ξαφνικά αυτή η κουρτίνα, κάνει ένα χρακ! και τραβιέται.. και τότε βλέπεις απο πίσω το θέατρο του παραλόγου....
Την διευθύντρια που όπου βρει πρόγραμμα χώνεται-μην τυχόν και πάει κανας άλλος "χρειάζομαι αυτό το μισό μόριο.." (και εγώ που θα έχω 11 στο τέλος της χρονιάς δεν το χρειάζομαι). Κατέληξα οτι το μόνο που θέλει είναι να προβληθεί και να ακουστεί. Να κάνουμε ένα θέατρο. (Ευχαρίστως. Να το κάνουμε.) Να μπούμε και στο Comenius να κάνουμε συνεργασία να πάμε εκδρομή. (Φυσικά).
Αλλά ποιός είναι ο μαλάκας που θα μπει στα site, θα βρει partners, θα στείλει mail,θα ανεβάσει website, θα κάνει όλη την βρωμοδουλεία κοινώς, για να πας ΕΣΥ του χρόνου εκδρομή κυρά μου, που εγώ θα είμαι σε άλλο σχολείο?
Και λες, πάει στο καλό, ας το κάνω για τα παιδάκια μου, να ανοίξουν λίγο τα μάτια τους με το θέατρο. Να βρούμε ένα ωραίο έργο. Πάμε στην βιβλιοθήκη. Μπρέχτ προτείνω. Όχι λέει ψαθά, έχει περισσότερη πλάκα. ΨΑΘΑ ΚΥΡΑ ΜΟΥ ΒΛΕΠΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ. Μπόστ ίσως? Αριστοφάνη? Κάτι καυστικό? Όχι λέει, μπορεί να μας πουν αριστερούς, και τέτοια στο χωριό δεν θέλω. (Συγγνώμη, για εμένα είναι τιμή μου να με πουν αριστερή).
Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον,
το κόλπο είναι στημένο και στα μέτρα σας,
ξεγράψτε με απ' τα κατάστιχά σας,
στον κόπο σας δεν μπαίνω και στα έργα σας....
Ποιά παιδιά θα μπουν στην ομάδα? "Μόνο της τρίτης και μόνο οι αριστούχοι που θα διαλέξω" Μα... να βάλουμε κανα παιδί που ίσως να μην είναι καλό στα μαθήματα αλλά να είναι καλλιτεχνική φύση. Ή να έχει όρεξη για δουλειά. ΟΧΙ. (καλά......)
Πάμε για καφέ μετά την βιβλιοθήκη? Πάμε.
Αυτή εκεί είναι η τάδε. Η άλλη είναι αυτό. Και είναι ΝΔ. Και του τάδε παιδιού στο σχολείο η μάνα, αυτό και αυτό. ΚΥΡΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ. Μόλις βλέπει την βαρεμάρα στο βλέμμα μου αλλάζει τροπάρι. ΚΑι πως σου φαίνεται ο τάδε στο σχολείο μας? Και πως ο τάδε? Και να τον προσέχεις αυτόν... Και εκείνη έκανε αυτό...
Συγγνώμη κυρά μου, κολλητή σου είμαι?
Γιατί εγώ τέτοιες κουβέντες κάνω με τους ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ.
Και σήμερα η κουρτίνα σκίστηκε τελείως.
Έχει ένα
ευρωπαικό διαγωνισμό για μαθητές, που εμπλέκει
ασφάλεια δικτύου,
e-twinning, Blogs, και γενικώς πράγματα που αγαπάω. Με βλέπει να είμαι στο Pc και να περνάω στοιχεία. "Τι κάνεις?" Εξηγώ. "Ά βάλε με και μένα".
Στ' αυτιά μου δεν χωράνε υποσχέσεις,
το έργο το έχω δει, μη με τρελλαίνετε,
το πλοίο των ονείρων μου με πάει
σε κόσμους που εσείς δεν τους αντέχετε...
Συγγνώμη κυρά μου, Γαλλικού (που λέγαμε όταν είμασταν και στο σχολείο) δεν είσαι? Άσε με έμενα στα χωράφια μου και τράβα στα δικά σου. (όλο αυτό ειπωμένο με πιο ευγενικό τρόπο). Ναι αλλά "ξέρω απο υπολογιστές". Ε ΤΟΤΕ ΑΠΑΝΤΑ ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΣΤΑ ΓΑΜΩ-ΕΜΑΙΛ ΚΑΙ ΑΣΕ ΜΕ ΕΜΕΝΑ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΟΥ (θα επανέθω σε αυτό σε άλλο ποστ).
Παράνοιας συνέχεια.
Είμαστε σήμερα εκδρομή. Όλοι οι καθηγητές κλεισμένοι σε ένα καφενείο χάλια, να πίνουνε καφέ. Έξω κανένας. Εγώ κάθησα έξω με τα παιδιά. Σε ανύποπτη στιγμή ένα κοριτσάκι βγάζει το κινητό του και τραβάει video ένα άλλο "χα χα χα θα το στείλω με mms". (Παρένθεση. Τα κινητά απο την αρχή του έτους απαγορέυονται ΑΥΣΤΗΡΟΤΑΤΑ στο σχολείο- όποιο δούμε το μαζέυουμε- το λέμε κάθε μέρα στην προσευχή και έχει πάει και χαρτί στους γονείς).
Βουτάω το κινητό.
Το κοριτσάκι το πιάνει ένα κάτι και αρχίζει να μου φωνάζει. Ρε μικρό μου δεν καταλαβαίνεις οτι ΕΣΕΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΩ. Και πάει στο καλό το μικρό. Οι γονεις ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝΕ? Τόσα βλέπουνε τελευταίες μέρες στην tv, και αντί να τους πάρουν τα κινητά, τους λένε να μην τα κλείνουνε καν στο σχολείο. ΝΑ ΣΕ ΔΩ ΓΟΝΙΕ, ΝΑ ΕΡΘΕΙΣ ΣΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΝΑ ΠΕΙΣ ΟΤΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝΕ VIDEO ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΣΟΥ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΠΙΠΕΣ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΤΟΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ. Προσέχουμε. Κάνουμε εφημερίες. Γινόμαστε οι κακοί και οι ανάποδοι. Που καταστρατηγούμε την ελευθερία των παιδιών αν τους πάρουμε το κινητό (γιατί είναι μεγάλα και καταλαβαίνουν), αλλά ταυτόχρονα πρέπει να είμαστε αρκετά μπαμπούλες για να μην γίνει τίποτα σε καμιά τουαλέτα (γιατί τότε είναι άκακες ψυχούλες).
Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον,
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε.
Αφού η ιστορία σας ανήκει,
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε.
Αυτά.
Γύρισα απο το σχολείο και μόνο που δεν έκλαιγα σήμερα. Αν και νομίζω οι φακές δεν ήταν αλμυρές μόνο απο το αλάτι. Έγινε και τρίτο θέμα στο σχολείο σήμερα. Σε σημείο που έφτασα να φωνάζω μέσα στο γραφείο των καθηγητών. Επιφυλάσσομαι, για όταν λήξει το θέμα.
8 Ηλιοτρόπια 
