Blog's freedom

Το banner είναι από την magica

Δεν έχω κάτι να γράψω, τα γράψανε άλλοι πολύ πριν απο μένα..

snif lygm claps

Το καυμένο το κορκοδειλάκι...
Ακινησία, το πόδι ψηλά και παυσίπονα είπε η γιατρός...

ΕΧΩ ΕΝΑ ΠΑΡΤΥ ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΣΩ ΛΕΜΕ, ΤΙ ΑΚΙΝΗΣΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΦΕΞΑΛΑ???

...Και εκεί που πας ετοιμάζεις την ρομάντική σου βραδιά και αναβεις τα κεράκια, και βάζεις το κρασί στο τραπέζι, και ψάχνεις να δεις τι μουσικούλα να βάλεις, συνηδητοποιείς οτι...

πρέπει να βγάλεις θέματα για την πρώτη γυμνασίου...

Πόσα bit είναι ένα byte...

for u...

Ότι έχω στην καρδιά μου
κι είναι όλη μου η ζωή
είναι ο χρόνος που θυμάμαι
αυτός που ζήσαμε μαζί

Σ'ευχαριστώ για όσα μου'χεις χαρίσει
για τις μέρες που μου'δωσες να ζω
για όσα μαζί σου μέχρι τώρα έχω ζήσει
δε σου είπα πόσο σ' αγαπώ,
δε σου είπα πόσο σαγαπώ...



Χρόνια μας πολλά..

Random thoughts

Είναι κάτι ώρες που με πιάνει μια βλακεία...

Έπεσα πάνω στο flickr της φίλης μου της Μαρίας, και κοιτάζω Photoz που είναι μαζί και με τις άλλες φίλες μου- behta, serch και Olga. Κοιτάζω τι έχασα την δεύτερη χρονιά που δεν κάθησα Στοκχόλμη να κάνω εκεί την διπλωματική μου.

Ναι Κατερίνα, αλλα ξύπνα όμως. Δικιά σου μαλακία. Αν είχες περάσει ΑΣΕΠ δεν θα χρειαζόταν να γυρίσεις. Η περσινή χρονιά όσο χάλια και αν ήταν, ήταν αυτή που σε έφερε εδώ που είσαι τώρα. Άσχημα περνάς?

Κάθε άλλο. Μέχρι στιγμής δεν μπορώ να φανταστώ να ζω πιό ονειρεμένα. Μία όμορφη πόλη, παρέες- σχεδόν φίλους τολμώ να πω-, ο fantus... και όσο περνάει ο καιρός τόσο πιο καλά είναι. Το αντίθετο απο πέρσι δηλαδή.

Όλα στην ζωή είναι Tradeoffs. Κάτι δίνεις για να πάρεις κάτι άλλο. Έχασα ένα χρόνο στην πιο λατρεμένη μου πόλη (πιο πολύ και απο την θεσσαλονίκη-No offence guys) και κέρδισα τον διορισμό μου.

Κάπου στο βάθος κάτι κάτι λίγο με τρώει.. Θέλω λίγο σκανδιναβία. Έστω και αν αυτή περιέχετε στο κουτί μιας vanilj visp απο το ΙΚΕΑ.

Ηλίθιοι Δημοσιογράφοι

Μου έχουν σπάσει τα νεύρα...

Άρχισε η τρέμη- η υπερνομαρχία είναι μπλε. "ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ και θα πρεπε να ειναι πρααααασινηηηηηηη". Εντωμεταξύ η υπερνομαρχία γκρί.Με το που κάνουν full screen φαίνεται γκρι. Αλλά επιμένουν στο μπλε. Συνέχισε ο Ευαγγελάτος. Επείδη κατάλαβε την μαλακία του οτι η υπερνομαρχία είναι γκρί τελικά, άρχισε να γκρινιάζει για το μέγεθος της. Τι θες ρε ηλίθιε? Αφου η Δυτική και Ανατολική Αττική είναι μεγαλύτερες. Χεστήκαμε αν η υπερνομαρχία έχει 2 εκ. κατοίκους. Μα πως είναι δυνατόν να έχει τόοοση συγκέντρωση και να είναι τόσο μικρο το κομμάτι στο χάρτη? ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΕΙΝΑΙ 2.5 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΠΟΥ ΖΟΥΝΕ ΣΕ ΧΩΡΟ ΓΙΑ 500 ΧΙΛΙΑΔΕΣ! Γι αυτό και είναι τόσο μικρό. Αστα διάλα. Το κεφάλι μου. Πάντα σιχαινόμουνα τις πολιτικές εκπομπές, οι εκλογές είναι το χειρότερο μου.

Παρόμοια ποστ (1, 2)και στον fantus.

Κατα την διάρκεια όοολου αυτού του πανικού, στο Υπ. Εσωτερικών ο χάρτης ήταν με την υπερνομαρχία & το Άγιο Όρος γκρι.

Αναρωτιέμαι...

είναι πολύ pathetic οτι βλέπω desperate housewives καθώς κάνω δουλειές στο σπίτι???

Κατα τα άλλα 5 μέρες day-off (κατάληψη & εκλογές)και χέρομαι. Ο καιρός κρύωσε, η θάλασσα ήταν τέλεια φουρτουνιασμένη σήμερα.

Έχω ανάψει κεράκια στο σαλόνι, έχω χουχουλιάσει στον καναπέ και απολαμβάνω.

Πήρα δυο μπαλές απο αυτές τις μεγάλες που κάνουνε Pilates και τέτοια (Lidl forever!), μια ροζ και μια μπλε, και όλη την ώρα κυλιέμαι πάνω τους, κάνω γέφυρες, τεντόνομαι, πέφτω και τέτοια όμορφα. Ήδη έχω μισο-εξαρθρώσει τον έναν ώμο μου. Ελπίζω το επόμενο ποστ να μην είναι κάτι του στιλ: "εσπασα το ποδι μου"- αν και είμαι σχεδόν σίγουρη με τις χαζομάρες που κάνω. Τελευταίο μου κατόρθωμα ήταν να ξαπλώσω πάνω και στις δύο ανάσκελα- και φυσικά να καταλήξω στα πλακάκια :-)

Καλό σας σαββατόβραδο, πάω να ξυπνήσω καμιά ψυχή για να βγώ για καμιά μπυρίτσα!

Κατάληψη

Δεν το είχα ζήσει σαν μαθήτρια, το ζω σαν καθηγήτρια..

Με πιάναν τα πιτσιρίκια το πρωί "Πεστε στην διευθύντρια να μας δώσει μια ώρα για συνέλευσηηηη- ελάτε κυρίιιιιια- εσείς που είστε και κοντά στην ηλικία μαααας"
Εντάξει με συγκινήσανε, ψήφισα υπέρ στο να τους δώσουμε μια ώρα για συνελευση.

Καλή κατάληψη τους είπα φεύγοντας...
...και κρατήστε τη καμιά βδομάδα... Είπα απο μέσα μου..

Lo-Lo-Lo-lost

Βλέπω trailer για το Lost στην ΝΕΤ, και γελάω απο μέσα μου...

"Άνθρωποι διαφορετικοί μεταξύ τους, φίλοι, εχθροί και ξένοι, καλούνται να αντιμετωπίσουν την κοινή τους μοίρα, να βρουν τρόπους συνεργασίας, ώστε να παραμείνουν στη ζωή. Σε κάθε γωνιά όμως παραμονεύουν ανυπολόγιστοι κίνδυνοι, ενώ συχνά κάποιος που φαίνεται έμπιστος αποδεικνύεται επικίνδυνος. "

Στην δεύτερη σεζόν λέει, άλλη μια ομάδα απο τους επιβάτες του αεροπλάνου έχει επιζήσει, και ήρθε η ώρα να τους συναντήσουν...
Και ξέρετε γιατί γελάω??.. γιατί ήδη είδα την δεύτερη σεζόν και ξέρω το τέλος της...και μεθαύριο θα δω το δεύτερο επεισόδιο της τρίτης σεζόν... γιουπιιιι!!!





Βάλτε τις DSL να κατεβάζουνε λεμεεε!

Παγκόσμια Μέρα Εκπαιδευτικών

Σήμερα είναι η παγκόσμια μέρα των εκπαιδευτικών, και η Μαριέττα ότι θυμάται χαίρετε. Η παιδεία φλέγεται, και αυτή μας στέλνει ραβασάκια..

"Όλοι μας έχουμε αναμνήσεις από τους εκπαιδευτικούς των παιδικών και εφηβικών μας χρόνων. Οι γνώσεις, η πείρα τους, οι νουθεσίες, οι συμβουλές, αλλά και οι παρατηρήσεις και οι επιπλήξεις τους έχουν χαραχθεί βαθιά στο μυαλό μας και μας συντροφεύουν για ολόκληρη τη ζωή μας, έστω κι αν στιγμιαία μπορεί να αντιδράσαμε ή να μην θέλαμε να παραδεχθούμε ότι είχαν δίκιο.
Η σύγχρονη Παιδαγωγική επιστήμη έχει αναθεωρήσει πολλές από τις βασικές αρχές και μεθόδους της, προκειμένου να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα και τις ανάγκες της σημερινής πραγματικότητας. Αυτό που παραμένει, όμως, διαχρονικά αμετάβλητο είναι η θέση του εκπαιδευτικού στην όλη μαθησιακή διαδικασία: ο «δάσκαλος» παραμένει ο κύριος διαμεσολαβητής ανάμεσα στο μορφωτικό αγαθό και τον μαθητή, ο κινητήριος μοχλός της εκπαίδευσης και ο βασικός φορέας αγωγής εντός του σχολικού περιβάλλοντος. Παρά την ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, κανένα τεχνολογικό μέσο δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον ανθρώπινο παράγοντα. Κάτι τέτοιο θα αποστράγγιζε την διδασκαλία από κάθε βιωματική διάσταση και θα την μετέτρεπε σε μία στείρα, μηχανική διαδικασία
Σαφώς, ο ρόλος του εκπαιδευτικού έχει μετασχηματισθεί υπό το πρίσμα των νέων πορισμάτων των επιστημών της αγωγής: από την εποχή του από καθέδρας διδασκάλου έχουμε περάσει στην μαθητοκεντρική οργάνωση της διδασκαλίας, με τον εκπαιδευτικό να αναλαμβάνει καθήκοντα συντονιστή και καθοδηγητή του παιδιού στον συχνά δύσβατο δρόμο της γνώσης.
Όμως, η αποστολή του εκπαιδευτικού δεν περιορίζεται στην μετάδοση γνώσεων και την επίλυση γνωστικού τύπου προβλημάτων. Ακόμη σημαντικότερη είναι η συμβολή του στην διάπλαση του χαρακτήρα και την διαπαιδαγώγηση του παιδιού και του εφήβου. Η αδιαμόρφωτη ακόμη νεανική ψυχή είναι κατεξοχήν δεκτική στα ερεθίσματα που της παρέχει η δεσπόζουσα στον σχολικό χώρο μορφή του εκπαιδευτικού, που οφείλει να αποτελεί πρότυπο προς μίμησιν. Ο εκπαιδευτικός, με την ευαισθησία, το ενδιαφέρον και τη συμβουλευτική του διάθεση πρέπει να είναι σε θέση να καθοδηγήσει τους νέους κατάλληλα, έτσι ώστε να αντιμετωπίσουν τα ενδεχόμενα εξωσχολικά τους προβλήματα και χειρισθούν αποτελεσματικότερα τις διάφορες αναπτυξιακές τους κρίσεις.
Η σημερινή ημέρα των εκπαιδευτικών αποτελεί μια καλή ευκαιρία για την αναγνώριση της προσφοράς τους. Αποτελεί όμως και μια υπόμνηση προς τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς του πολλαπλού τους ρόλου εντός του σχολικού περιβάλλοντος, της αυξημένης βαρύτητας που έχουν ο λόγος και οι πράξεις τους για τα παιδιά και το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο και της ιδιαίτερης ευθύνης που φέρουν για την μόρφωση και την αγωγή των νέων μας. "

Διαβάζω πολλά τελευταία στην Blogοσφαιρα για την απεργία. H lida , o gelial, Η μαριλίνα και ο θοδωρής γράφουν.

Δεν λέω οτι παίρνουμε λίγα. αλλά και αυτό το ειστε-οι-πιο-προνομιούχοι-και-μην-γκρινιάζετε δεν το αντέχω. Γιατί ο καθένας έχει απαίτηση (και πολύ καλά κάνει) απο κάθε δάσκαλο και καθηγητή να είναι καλός, ευγενικός, να προάγει την προσωπικότητα των παιδιών και όχι να μεταδίδει ξερές γνώσεις, να είναι καλος στην δουλειά του και άλλα πολλά. Και δίκιο έχουν οι γονείς. Και μεις σαν καθηγητές θα έπρεπε να τα κάνουμε αυτά ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΟΣΑ.

Αλλά οταν λέτε για ξεκούραστη δουλειά σκεφτήτε:
Αν σας εκνευρίζει το δικό σας το παιδάκι οταν το διαβάζετε σκεφτήτε να έχετε 25 τέτοια παιδάκια ταυτόχρονα, και όλα μα όλα (ανεξαρτήτως ηλικίας) το μόνο που να θέλουν είναι να παίξουνε. Να πρέπει να χαμογελάς και να είσαι ήρεμος, ακόμα και αν όλα τα παιδάκια τσιρίζουνε. Να μπαίνεις σε ένα καινούριο τμήμα κάθε ώρα, και ακόμα και αν είναι 6η ώρα και η φωνή σου έχει κλήσει να είσαι φρέσκος ακόμα και αν τα παιδάκια σε έχουν φέρει στο αμήν. Και όταν γυρνάς σπίτι, δεν κάθεσε να τα ξύνεις. Προετοιμασία για το μάθημα..

Η ψυχολογική κούραση είναι τόσο μεγάλη όσο δεν μπορείτε να φανταστείτε.

Δεν λέω οτι είναι ολοι ευσυνείδητοι, αλλα μην απαξιώνουμε τον ρόλο του εκπαιδευτικού.

Home, sweet home

Σε παγκόσμια πρώτη το σπιτάκι μας στο Net!!!!

Όταν μετακομίσαμε, το σαλόνι ήταν κάπως έτσι...

Τώρα είναι κάπως έτσι... :-)

H κουζίνα μας ήταν κάπως έτσι:

Και τώρα είναι κάπως έτσι..



Η θέα παραμένει το ίδιο καλή! (Xtra bonus, θάλασσα και κάστρο, δεν ξέρω κατα πόσο φαίνονται στην photo)



Σαν πληροφορικάριοι που σεβόμαστε τον εαυτό μας, μέχρι και server room έχουμε...




Βέβαια για να πέράσουν τα δωμάτια απο την μία κατάσταση στην άλλη είχαμε για λίγο καιρό αυτό το μπάχαλο (και μάλιστα δύο φορές, αφού εγώ έφερα τα πραγματάκια μου αργότερα)

Και τελευταίο..Η ντουλάπα μου.
ΝΑΙ!!! ΤΑ ΧΩΡΕΣΑ ΟΛΑ!!!