Μια συνεντευξούλα...

Προχτές το πρωί εκει που μισοχουζούρευα και έβλεπα Tv (πολύ χάλια η ελληνική tv btw...) χτυπάει το τηλέφωνο.. O father..."Να πας εκεί μπλα μπλα μπλα, στις 9 το πρωί, έχουν μια θέση μηχανογράφου. Κράτα και ένα βιογραφικό σου". Οπου το εκεί είναι στον Πειραιά. 30 km απο εδώ κοινώς. Τι να κάνω δεν μπορώ να πω και δεν πάω, και ας μου φαινετε ΕΦΙΑΛΤΙΚΟ το να πιάσω δουλειά πειραιά... Για να φτάσω εκεί 9, έφυγα απο το σπίτι 7:10. Έβαλα και πουκαμισάκι, κάπως μακρυμάνικο να μην φαίνετε και η μελανιά (η οποία παρεπιπτωντος είναι πράσινο με μοβ τώρα), βάφτικα και λίγο (εγώ βάψιμο πρωί πρωί, αν ειναι δυνατον)...και έεεεεεεεφτασα...

Γειά σας, ο κ. τάδε? Για την τάδε θέση...
Για πια κατηγορία ενδιαφέρεστε να σας δώσω την αντίστοιχη αίτηση. (Χμμμ αίτηση? για συνέντευξη δεν κατέβηκα?)
Ε τελος πάντων με ρωτάει ο άνθρωπος τι πτυχίο έχω "Τει πληροφορικής" λέω.. ΑΑΑΑ μου λέει εδώ στο Αιγάλεω ε? Όοοοχι του λέω Θεσσαλονίκη.. απογοητεύτηκε λίγο.. Έ τότε μου λέει να κάνετε αίτηση για αυτην την θέση ΠΕ πληροφορικής.. Μα εγώ είμαι ΤΕ...

Ε μπλα μπλα μπλα, καταλήξαμε οτι η μόνη θέση που μπορώ να κάνω αίτηση είναι για ΔΕ. (κοινώς με πτυχίο λυκείου).

"Εντάξει θα δουλέψεις 7 χρόνια, και μετά θα αναγνωριστεί το πτυχίο σου.." (Βρε τι μας λες...)

"ΕΕΕε και για τι θέση πρόκειται?" αναρωτιέται η μικρή Κατερίνα...

"Χειριστρια Υ/Η" (Αυτό ήταν πάντα το όνειρο μου....Όταν ξεσκιζόμουν να διαβάζω το IPSec και να μαθαινω τους Headers του πακέτου ήθελα να γίνω χειρίστρια...)

Και μετά έρχεται η ερώτηση..

"Τί λύκειο έχεις τελειώσει?" Ε γενικό λέω και εγώ..

"ΑΑΑΑΑΑααααα δεν μπορείς να κάνεις αίτηση. Δεν έχεις καν πτυχίο Τεχνικού λυκείου"

ΡΕ ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΑΡΑΤΑΤΕ ΛΕΩ ΕΓΩ. ΤΣΑΜΠΑ ΕΧΑΣΑ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΟΥ. ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙΣ ΕΣΥ ΡΕ 7 ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΕΙ ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ ΣΟΥ.
ΜΠΑΜΙΑ. Ε ΜΠΑΜΙΑ.

ουφ τά ειπα και υσήχασα.