Με το έτσιιι Με το θέεεελω την ευρωπη σας την καναμε ...

εεεεεεε.. είναι σεμνο το blog το διαβάζουν και μικρά παιδιά!

Το σηκώσαμεεεεεεεεεε

Και για πρώτη φορά στην ζωή μου κατέβηκα Ομόνοια να πανηγυρίσω!


Πολύ super- αλλά το πιο super κομμάτι ήταν μέχρι να κατέβουμε! Η βόλτα με το αυτοκίνητο. Οι σημαίες. Ο Π-Α-Ν-Ι-Κ-Ο-Σ... Περίπου δηλαδή. Αγ. Στεφανο...ψυχή. 2 αυτοκίνητα. Άνοιξη 10 πιτσιρίκια...Ερυθραία κάτι γίνεται! Κηφισιά το ένα ρευμα κλειστό! Μαρούσι το ίδιο! Όσο πιο κεντρο τόσο πιο κόσμος!

Στο cd player στο repeat το final countdown, και το we are the champions!!!

Γενικά άψογα και αν δεν τον επερνε και ο blogger και μπορούσα να ανεβάσω και photos τώρα θα ήτανε καλά!

ps. Έχω πληροφορίες για συν-Blogger που το ονομα της ξεκινάει απο ne και τελειώνει σε nya οτι χοροπηδούσε σαν το κατσίκι στον λευκό πύργο... Ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε!

Ημίχρονο!

Είναι ημίχρονο και όχι απλά μυρίζει τιρινινι...

ΒΡΩΜΟΚΟΠΑΕΙ!

Λόγω της ημέρας....

Ψιτ εσύ...Αναρωτιόμουν...

Να στο στείλω με mail ή να το ανεβάσω στο Blog?

Κατέληξα οτι θα ήθελα να το το τυπώσω σε πανό 25χ25 και να το κρεμάσω στην Καμάρα αλλά μιας και δεν είναι πολύ εφικτό, είπα να το βγάλω εδώ...

dedicated...

Τιρινιιινιιι

Πασίγνωστο και επίκαιρο!!! - για να το καταλάβετε με την πρώτη καλό θα τα ναι να χατε γεννηθεί πριν το 80-81 γιατί εγώ και με το ζόρι...

Είναι τώρα ο τελικός του 87...

Παίζει η εθνικη..Είναι όλη η παρέα μαζεμένη στο σπίτι και βλέπουνε τον αγώνα... Ξαφνικά πετάγεται κάποιος.."Μυρίζει τιρινίνι!"...

Δεν περνάει λιγη ώρα, ξαναπετάγεται...."Μυρίζει τιρινίνι!"
Σκάσε ρε μαλακα του λένε να δούμε τον αγώνα...

Είναι ο Καμπούρης εκεί προς το τέλος στις βολές.. πετάγεται πάλι ο τυπάς, "Μυρίζει τυρινίνι"..

Ε βάζει ο καμπούρης τις βολές και ο τυπάς αρχίζει και τραγουδάει...

ΤΙΡΙΝΙΙΙΙΙΙΙΝΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΤΙΡΙΝΙΝΙΝΙΙΙΙΙΙΙΙ ΤΙΡΙΝΙΝΙΙΙΙΙ ΤΙΡΙΝΙΝΙΝΙΝΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ

(The final countdown)

Σκιστε τους γάλλους λέμε, και παρόλα τα χάλια μου θα κατέβω στην ομονοια!!!

Whats up doc?? (part II)

Δεν αντέχω άλλους γιατρούς.

Θέλω να τελειώνω. Είναι η δεύερη αντιβίωση που παίρνω σε ένα μηνα.

Σκατά. Απο τον Μαιο δεν εχω σταματήσει να τρέχω στους γιατρούς. Και όλο και βγαίνουν και άλλα. Κοντεύω να καταντήσω σαν την γιαγιά μου που όπου πάει παίρνει και το σακουλάκι με τα φάρμακα.

Άλλη μία ακτινογραφία, άλλη μια εξέταση ή αν ανοίξω άλλη μιά φορά το στόμα μου σε οδοντίατρο νομίζω θα τα σπάσω όλα. ΟΛΑ ΟΜΩΣ.

Αφήστε με στον πόνο μου λέμε.

Upd: Και πάνω που λεγα ΟΚ, εντάξει μην μασας θα περάσει, ακούμπισα τα δάχτυλα μου πάνω στο μάτι της κουζίνας. Έλα αλέκο...έχεις γράψει ποτέ σε υπολογιστή χωρίς να χρησιμοποιείς τον δείκτη? Οχι??? ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ.. τώρα θα δεις γέλια αλέκο...touchpad χωρίς τον δείκτη...

Whats up doc??

Its up οτι παραλίγο να φτάσει ο καιρός να φρονιμέψω...(ποιος? εγω! - εδω γελάμε)

Έκανα μια πανοραμική ακτινογραφία (στα δοντάκια μου καλέ!) και πρέπει να βγάλω τους φρονιμήτες μου λέει, πριν βγούνε αυτοί με τον άσχημο τροπο.

Εντωμεταξύ ξέρετε, οι φρονιμήτες λέει παλιά ήταν κανονικά δόντια.. Και επειδή οι άνθρωποι έχουμε εξελιχθει (οχι όλοι αλλα τέλος πάντων ας μην το κάνουμε θέμα) οι φρονιμήτες έχουν φθίνει σαν δόντια. Είναι αδύναμοι και όχι πολύ καλής πάστας δόντια. Εγώ πήγα την άνθρωπότητα ένα βήμα παραπέρα... έχω μόνο 3 φρονιμήτες. Είμαι σπάνιο είδος- καιρός να με κλείσουν σε κανα τσίρκο :-p

Σηκωσε τοοοοοοοο!

Λοιπον η Ελλαδάρα σκίζει και το καταχαίρομαι!!!

Βλέπω τους αγώνες μπασκετάκι και την καταβρίσκω...

Περάσαμε στους 4...

ΣΗΚΩΣΕ ΤΟΟΟΟΟ.....!!!!

:-)

Bad Day

Where is the moment when we need it the most
You kick up the leaves and the magic is lost
They tell me your blue sky's faded to grey
They tell me your passion's gone away
And I don't need no carrying on

Stand in the line just ahead of the law
You're faking a smile with the coffee you go
You tell me your life's been way off line
You're falling to pieces every time
And I don't need no carrying on

Cause you had a bad day
You're taking one down
You sing a sad song just to turn it around
You say you don't know
You tell me don't lie
You work at a smile and you go for a ride
You had a bad day
The camera don't lie
You're coming back down and you really don't mind
You had a bad day
You had a bad day

Well you need a blue sky holiday
The point is they laugh at what you say
And I don't need no carrying on

Sometimes the system goes on the blink and the whole thing it turns out Wrong
You might not make it back and you know that you could be well oh that Strong
Well I'm not wrong

So where is the passion when you need it the most
Oh you and I
You kick up the leaves and the magic is lost

Cause you had a bad day
You're taking one down
You sing a sad song just to turn it around
You say you don't know
You tell me don't lie
You work at a smile and you go for a ride
You had a bad day
You've seen what you like
And how does it feel for one more time
You had a bad day
You had a bad day
You had a bad day

Cause I had a bad day...

Φθινοπώριασε...

...ο άνεμος σε πήρε φθινοπώριασε....

Μου έχει κολλήσει απο το πρωί και το τραγουδάω..

απο χτες ο καιρός μας κάνει παιχνιδια- προσπαθεί να ε πείσει οτι τέλος το καλοκαίρι, μπήκε το φθινόπωρο, τέρμα το καρπούζι, καιρος για σταφυλάκια. (και για να πιάσω δουλειά, but thats another issue)...

Ξύπνησα χτες και όλα ήταν βρεγμένα..Η βόλτα στο ΙΚΕΑ και το σουηδικό φαι και γλυκο, με φοντο την μουντάδα του ουρανού, με καναν να μελαγχολήσω λίγο... εντάξει δεν πάω καλά το ξερω, όταν ήμουν Σουηδία ήθελα ήλιο (εξού και το ηλιοτρόπιο), και το αγαπημένο μου τραγούδι ήταν αυτό των scorpions που λέει "Longing for the sun, here we come..."

Χτες βράδυ ξύπνουσα απο τους κεραυνούς. Πολύ φασαρία. 'Ετρωγε και κάτι φρίκες το τηλέφωνο και όταν έπεφτε κεραυνός κουδούνιζε! (Την πρώτη φορά χάρηκα- αχ λέω τέτοια ώρα μόνο το μωρό μου μπορεί να είναι) . Το κορυφαίο ήταν όμως όταν με ξύπνησε η sister για να μου πει οτι μπαίνουν νερά στο υπόγειο....

Σήμερα για να πάω στο αυτοκίνητο (παρκαρισμένο έξω απο το σπίτι ήτανε), έβαλα τις μπότες που φοράω για να πηγαίνω στις φωτιές-άκαυστες και αδιάβροχες.

Μου αρέσει όμως κατα βάθος. Με εμπνέει ο καιρός για άραγμα σε κανενα cafe, να πίνω ζεστή σοκολάτα.... 'Η να μένω στο κρεββάτι και να ακούω την βροχή να πέφτει- και εγώ να χουζουρεύω...Αχ....

Ανανέωση!

Μετά απο 8 χρονια περίπου επιστρέψα στο πατρικό μου. 1997 με 2005, έμενα εδώ μόνο καλοκαίρια- δηλαδή δεν έμενα γιατί όλο και κάπου γύριζα.

Δεν άντεχα να μείνω στο ίδιο δωμάτιο που έμενα 16 χρονών. Ήθελα μια αλλαγή. Το ροζ-μοβ γραφείο μου νομίζω το μισούσα.

Έτσι ξεκίνησε ο γολγοθάς. Ένα δωμάτιο γεμάτο κούτες-Κούτες απο όταν μετακόμισα απο Κάιρο (το 99), κούτες απο όταν άφησα το πρώτο μου σπίτι στην σαλόνικα (το 2002) όταν άφησα το δεύτερο (2004) και πρόσφατες κούτες και βαλίτσες απο σουηδία...

Και μέσα σε όλα πολλές σακούλες με πράγματα, χαρτιά, χαρτάκια, και αντικείμενα..και συρτάρια γεμάτα...

Βρήκα πράγματα που είχα καιρό να τα δώ- για κάποια συγκινήθηκα...για κάποια τσαντίστικα και εκνευρίστικα...Νοστάλγησα...

Θυμήθηκα φίλους που πιά είμαστε ούτε καν γνωστοί, στιγμές που έχουν περάσει- πολλές στιγμές απο το σχολείο. Τελικά ένα εισητήριο απο το cinema "Αστέρια" στην Ν.Ερυθραία είναι ικανό να σε ταξιδέψει πολύ παραπέρα απ ότι τα διαστημόπλοια στο Independence day που είχα δει εκείνη την μέρα στην ταινία...

Όταν άνοιξα τις κούτες απο τα σπίτια μου στην θεσσαλονίκη, βρήκα πολλές πολλές φωτογραφίες. Και σε όλες, σχεδόν σε όλες, και ο πρώην μου μέσα. Και πράγματα που είχαμε μαζί. Τα πέταξα όλα. Μέχρι και τα σκουλαρίκια που μου είχε χαρίσει, τα έβγαλα απο το κουτάκι και τα πέταξα. Όλα. Είναι σαν να μην με αφορά, σαν ο χρόνος που πέρασαμε μαζι να μην υπήρχε. Σαν να τα έζησε κάποια άλλη αυτά. Θα μου πεις όμως ρε κοπελιά, για να ασχολείσε και να γράφεις γι αυτά μάλλον σε νοιάζει. Με ένοιαζε. Με ένοιαζε να μπορώ να λέω μια κουβέντα με έναν άνθρωπο που όσο να πεις περάσαμε κάποιο καιρό μαζί. Μετά από όλα αυτά που έχουν γίνει όμως, δυό χρόνια σχεδόν αφού χωρισαμε νιώθω οτι αυτόν τον άνθρωπο δεν τον έμαθα ποτέ, ή μάλλον έμαθα πως ήταν στ'αληθεια αφού χωρίσαμε. Και δεν θέλω να ξαναδώ στο δωμάτιο μου τπτ που να τον αφορά.

Τι έλεγα? ααα ααα για το δωμάτιο μου!!! Ναι ναι το άλλαξα. Έβαλα όοολες τις αναμνήσεις (ή μαλλον όοολα αυτά που κρατάνε τις αναμνήσεις ζωντανές) σε κουτιά και τα έβαλα στα ψηλά ντουλάπια. Τζόπι , θα τα ανοίξουμε μαζί σε 5 χρόνια να βλέπουμε τι βλακείες κάναμε στο γυμνάσιο να γελάμε ε?

Τώρα έχω ένα καινούργιο γραφείο, μια καινούργια συρταριέρα (συμβουλή- μην φτιάξετε οτιδήποτε ΙΚΕΑ χωρίς ηλεκτρικό κατσαβίδι), σχεδον ταχτοποιημένη ντουλάπια και συρτάρια. Και καμία μα καμία κούτα!

Τώρα μένει να διαλέξω μια όμορφη κουρτίνα, να αποφασίσω που θα κρεμάσω έναν καθρέυτη, να στερεώσω τα δύο φωτιστικά τοίχου, και να στήσω το κρεββάτι μου.

Επιτέλους! θα έχω ένα όμορφο δωματιάκι μετά απο ένα καλοκαίρι στην γύρα...

Ναζλί & Νικος

Ο τίτλος είναι άσχετος- αλλά μάλλον κολάει με όλα αυτά τα ελληνοτουρκικά πουβλέπω στην tv. Δεν λέω, και εγώ το ψιλοείδα το χαζοσήριαλ! Αλλά έχω μερικές ερωτήσεις!!!

Ερώτηση number one: Τι δουλειά έχει μια τεράααααστια ταμπέλα διαφήμησης μιας σάλτσας Uncle Benn (μαλλον γλυκόξινης) στα τούρκικα πάνω στην Αττική οδό?

Ερώτηση number two: Γιατί πρέπει να μας τα κάνουν τόσο τσουρέκια με όοολα αυτά τα τούρκικα σήριαλ και με όλους τους έλληνες που έχουν παντρευτεί τούρκους (βλέπε ειδήσεις star)?

Όχι δεν έχω πρόβλημα με τους τούρκους, αλήθεια, κανένα, απλά ξαφνικά ενώ όλοι ήταν στην φάση "κωλότουρκοι" ξαφνικά όλοι στις 11 κολλάνε την μούρη τους στην tv για να δουνε νικο&ναζλί (και στις 6 για επανάληψη). Τι έγινε ξαφνικά τους αγαπήσαμε?

Πέρσι όταν έλεγα σε κάποιους στην Ελλάδα οτι στην Σουηδία έκανα παρέα με τούρκους&τουρκαλες μου λέγανε "Πώς μπορείς?- η θρησκεία?- οι διαφορές?"

Ε δεν μου φαίνετε οτι έχουμε τις τρελές διαφορές. Η μόνη φορά που τσαντίστικα (πολύ όμως) ήταν όταν ένας τούρκος (μισομεθυσμένος) είπε την ατάκα: "ξέρετε πότε μάθανε οι έλληνες να κολυμπάνε γρήγορα? το 1922" Ε τότε παρεξηγήθηκα. Γιατί τον προπάππου μου τον σφάξανε τότε.

Και η ερώτηση κλειδί (για φανατικούς τηλεθεατές)! Πώς λέγανε τον συμφοιτητή μου στο μεταπτυχιακό?

Καχραμαν

Διαφημήσεις

Γενικά οι διαφημήσεις με εκνευρίζουν. Πολύ!

Αλλά είναι μερικές που με κάνουν να πεθαίνω στο γέλιο! Χριστουγεννιάτικες του Jumbo "στο Jumbo τζάμπα ούυυλα ρώτα την γαλοπούλαααα- γλου-γλου" (πρέπει να με ακούσετε να το τραγουδάω χάνει πολύ γραπτό), η αθάνατη διαφήμηση του Milko "Γαλα γαλα γαλα γαλα ΚΑΚΑΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ" (να δείτε ανώριμα 20χρονα να το γκαρίζουν στο τμήμα πληροφορικής- απο την μια άκρη του διαδρόμου στην άλλη)...

Αλλά άκουσα μία χτες και πέθανα (once again)!

"Καλέ! σου αρέσει αυτός? Αυτός πρέπει να περάσει ολόκληρος απο photoshop! Και το χρώμα του χάλια! Δεν έχει και γωνίες! Άσε που δεν έχω ξαναδεί άντρα με μαλλί 70% yellow και 80% magenta!"

Είμαι η Κατερίνα και είμαι καλα!

Μπορώ να πω οτι με πήρε από κάτω.

Είναι πολύ χαζό, γιατί κόπηκα για πολύ πολύ λίγο.

ΑΛΛΑ Συνήλθα!

Πήγα -κλασικά- στην θεσσαλονικη και ηρέμησα... (και ας ήμουν με φίλους που όλοι περάσανε...)

Αποφάσισα οτι δεν είναι για να με παίρνει από κάτω! Σήμερα πήγα σε φροντιστήρια πληροφορικής, τους είπα οτι ψάχνω δουλειά και από οτι βλέπω όλο και κάτι θα γίνει. Πήγα και σε λύκεια για ΠΔΣ (πρόσθετη διδακτική στήριξη). Περιμένω και από τα ολοήμερα (δημοτικά).

Το καλύτερο απ ολα είναι οτι προχώρησα την διπλωματική.

Δεν ξέρω είμαι αισιόδοξη σήμερα!

Συγχαρητήρια σε όοοοολους όσους περάσανε! Μωρό μου, θοδωρούλη, Νίκο, τόλη , κλπ κλπ καλή σταδιοδρομία!

ΟΤΕ strikes back!

Έχω τόσα πολλά να πώ που δεν ξέρω απο που να αρχίσω!

Γύρισα απο διακοπές πριν καμιά 10ρια μέρες... Σηκώνω το τηλέφωνο πατάω 231.."Η επικοινωνια σας..." Συνηδητοποιώ οτι μας έχουν κόψει το τηλέφωνο, το πληρώνω και γυρίζω σπίτι περιχαρής να μπω στο Internet...

Έλα μου όμως που ο ΟΤΕ σιγά μην μου έκανε την χάρη! Η γραμμή έχει παράσιτα. Πολλά πανράσιτα. ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΠΑΡΑΣΙΤΑ. Πέρνω το 121, γεια σας, μπλα μπλα, θα περάσει τεχνικός τις δύο επόμενες μέρες. Ε υπομονή λέω. Σαββάτο στις 8 παρα, χτυπάει το τηλέφωνο


ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.

ΣΚΑΤΑ. ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΑ ΣΤΟΝ ΑΣΕΠ.