Θα φύγω μόνη μου για Κάιρο...

Θα φύγω με τους φίλους μου για Κάιρο

ταξίδι αναψυχής να σε ξεχάσω

Μετράω τον πυρετό μου στον υδράργυρο

τριάντα οχτώ κι οχτώ, τριάντα εννιά κι εννιά

σαράντα μονοπάτια μες στα μάτια σου

και δε μ’ αφήνεις ένα να περάσω

Μετράω τον πυρετό μου, πιάνει ο υδράργυρος φωτιά

τριάντα οχτώ κι οχτώ, τριάντα εννιά κι εννιά

σα γυάλινο λουλούδι που σπάει από έρωτα

Πρέπει να ήμουν δευτέρα δημοτικού όταν βγήκε αυτό το τραγουδάκι..

Είμαι στο Κάιρο και ΞΕΚΟΥΡΑΖΟΜΑΙ. Ούτε παιδάκια, ούτε ενήλικες, ούτε κανείς...

Σπίτι, μανούλα, αγάπη και προδέρμ...

Λατρεύω τον αδερφούλη μου και το υπέρδιπλο κρεββάτι του, και πιο πολύ απ΄ολα γιατί είναι στην Ελλάδα και μπορώ και κοιμάμαι εγώ σε αυτό!